สนุกสนานกับวันหยุด 4 วัน

หยุดงาน 4 วัน...ได้ไปเที่ยวตลาดน้ำอัมพวา ต้องคลำหาหนทางไปโดยแวะถามคนข้างทางไปตลอดทางเป็นระยะๆ....ก็....ไปอย่างกระทันหัน นึกจะไปก็ชวนกันไปเดี่ยวนั้นเลย ไม่มีเวลาดูถนนหนทางที่ไปในเนท แผนที่การเดินทางไป อยู่ที่ปาก ทำให้รู้ว่า มีคนใจดีมีน้ำใจมากมาย ถามอะไรตอบได้ตรงคำถามหมด..บางคนบอกรายละเอียดได้ชัดเจน ทำให้ไม่หลงหนทางไป..บางคนบอกหนทางสั้นๆ ย่อๆ แต่หนทางกลับไม่สั้นและย่อตามที่บอก ผลหลงค่ะ...55555..แต่ในที่สุดก็คลำทางจนถึงตลาดน้ำอัมพวาจนได้ล่ะ.... นี่คือป้ายบอกทางเป็นระยะๆ แต่น่าเสียดายที่เป็นป้ายบอกทางที่ใกล้จะถึงตลาดน้ำแล้ว ก่อนหน้านั้นต้องเดาตลอดว่าไปทางไหน สำหรับคนไม่เคยไปเลยขอแนะนำให้ออกถนนพระราม 2 แล้วขับตรงไปเรื่อยๆ ผ่านสะพานที่ข้ามแม่น้ำแม่กลองแล้วตรงไปเรื่อยๆ จนเห็นป้ายสมุทรสงคราม-เพชรบุรีก็ไปตามนี้ไม่ต้องเลี้ยวไปไหน ขาไปจะใช้เวลาเยอะมากๆ เพราะมัวหลงและคลำทางกันอยู่ ตลอดระยะทางบนถนนพระราม2 จะเห็นนาเกลือ และร้านข้างทางขายเกลือถุง เป็นระยะๆ ก่อนถึงตลาดน้ำ ก่อนข้ามสะพานจะเห็นป้ายข้างทางมีข้อความและลูกศรชี้ให้เลี้ยวไปตามถนนจะมีที่จอดรถฟรี...นะใครๆ ก็สนใจของฟรี ก็เลยเลี้ยวไปสิคะกลายเป็นเข้าไปที่วัดบางนางลี่ใหญ่ มีรถขับตามและรถสวนออกหลายคันมาก พอไปถึงก็เลยถึงบางอ้อ...ลานวัดเค้านำมาทำเป็นที่จอดรถ เป็นลานจอดรถฟรีจริงๆ ค่ะ แต่ไม่ถึงตลาดน้ำนะคะ ต้องนั่งเรือและเสียค่าเรือข้ามฟากก่อนไปถึงตลาดน้ำ นั่งขำและนึกภาพในรถแต่ละคันคงคิดเหมือนเราและบ่นเหมือนเราว่า...หลอกให้มานั่งเรือข้ามฟากหรือเปล่าเนี่ย...(อันนี้มองโลกในแง่ร้าย) ถ้ามองโลกในแง่ดีก็คือเค้าหวังดีไม่อยากให้คนมาเที่ยวต้องเปลืองตังค่าที่จอดรถฝั่งตลาดน้ำเพราะต้องเสียค่าฝากรถจอดถ้าเป็นฝั่งที่ใกล้ตลาดเลยจะเสียค่าจอดคันละ 40 บาทกี่ช.ม ก็ได้ แต่ถ้าจอดอีกฝั่งถนนหรือจอดไกลตลาดหน่อยก็ 20-30 บาทนั่งคิดและขำกันในรถว่าพี่น้องแถวนี้มีรายได้โดยการคว้าวิกฤตให้เป็นโอกาส เมื่อเข้าตัว อ.อัมพวาแล้วจะมีป้ายบอกเส้นทาง โดยไม่ต้องจอดรถถามทางอีกแล้ว...เฮ้อ.. แวะไหว้พระก่อนเข้าพิพิธภัณฑ์ ร.2 และแวะถ่ายรูปปากน้ำที่จะมีเรือหางยาวไว้คอยบริการลูกค้าที่สนใจจะเดินทาง ขากลับเจอพายุฝน..เพราะมีลมแรงมากขนาดรถที่ฝ่าสายฝนมายังเหมือนรถจะปลิวตามแรงลมเลยค่ะ ไม่ได้เวอร์นะคะรู้สึกแบบนั้นจริงๆ ต้องค่อยๆ ขับมาเรื่อยๆ เพราะถนนนช่วงนี้จะลื่นจนต้องมีป้ายเตือนตลอดเส้นทางว่าให้ระวังฝนตกถนนลื่นอะไรแบบนี้ถ้าดูจากภาพแล้วทัศนวิสัยค่อนข้างไม่ดีเลย.. ที่ตลาดน้ำอัมพวาโชคดีที่ได้ที่จอดรถ ถึงจะแพงไปนิดเสียค่าฝากจอดรถ 40 บาทไม่จำกัดชั่วโมง แต่ก็ใกล้ทางเข้าตลาดน้ำมาก คือเดินทางเข้าตลาดไม่เกิน 20 เมตรก็ถึงทางเข้าและพอเลี้ยวขวาไปประมาณ 10 เมตร ก็ถึงสะพานข้ามคลองไปตลาดน้ำอีกฝั่งและถ้าเดินตรงไปอีกหน่อยก็จะเป็นวัดอัมพวันเพื่อไปอุทยาน ร.2 บนสะพานก็จะเห็นภาพนี้ในคลองเป็นเรือขายอาหารหลากหลายสองฝั่งคลองเลยล่ะได้ถ่ายภาพตรงนี้ได้เท่านี้เพราะคนเยอะเบียดเสียดกันมาก แบบว่ากลัวมัวแต่ถ่ายแล้วจะต้องไปถ่ายในคลองเพราะโดนเบียดอ่ะค่ะ...55555... ภาพนี้เห็นพ่อค้ากับตั้งหน้าตั้งตาปั้นทอดมันหัวปลีอย่างตั้งอกตั้งใจก้เลยขอแชะมาซะหน่อยเพราะยังเป็นวัยรุ่นอยู่ออกมาช่วยครอบครัวทำมาหากินแทนที่จะออกไปเที่ยวเตร่ เหมือนวัยรุ่นที่เห็นกันอยู่มากมายก็เกิดความภูมิใจแทน ส่วนหน้าตาของทอดมันหัวปลีเป็นอย่างไรก็รูปถัดมาค่ะ..น่าทานป่ะคะ ไม่ได้น่าทานอย่างเดียวต้องแถมอร่อยด้วยอันนี้รับประกันความอร่อยเลยล่ะส่วนสองรูปด้านล่างเป็นเครื่องเติมก๋วยเตี๋ยวที่แวะทานตอนเที่ยง คนแน่นแย่งกันหาที่ทานข้าวกัน ไม่มีทางเลือกต้องเข้าร้านนี้ระหว่างนั่งรอก๋วยเตี๋ยวสังเกตเห็นพวงใส่เครื่องเติม มีน้ำตาลเหลวๆ แทนที่น้ำตาลทราย เข้าใจคิดดีแต่รสชาติแปลกๆ ดี ส่วนภาพนี้ชอบหัวคิดในการผลิตสินค้าออกมาขาย โดยใช้ของพื้นบ้านที่ไม่ได้ใช้ทำอะไร อย่างที่เห็นก็เป็นกะลามะพร้าวที่ใส่หัวคิดของคนประดิษฐ์มาเป็นผลิตภัณฑ์ที่ออกมาสวยงามน่ารักดีค่ะน่าอุดหนุนนะคะนั่น สองภาพข้างบนเป็นขนมกระจุกกระจิกน่ารักๆ บรรจุใส่กล่องพลาสติกเล็กๆ แล้วนำมาบรรจุใส่ถุง 3 กล่อง 50 บาทรวมขนมหลายๆ อย่าง เช่น ขนมกลีบลำดวน วุ้นเคลือบน้ำตาล อาลัว กาละแม ขนมผิง อะไรแบบนี้ส่วนมากขนมพวกนี้ดูสวยงามน่าซื้อ และจะซื้อกันมาเป็นของฝากเพราะน่ารักดี แต่ถามว่าอร่อยมั๊ยชิมแล้วไม่อร่อยเลยค่ะ...บางอย่างมีกลิ่นแปลกๆ ด้วยซ้ำไปอาจเป็นเทียนอบที่กลิ่นแปลกๆ ไม่เหมือนที่เคยได้กลิ่นเพราะเคยทานขนมอบเทียนที่มีกลิ่นที่หอมกว่านี้ ก็เลยไม่รู้ว่ากลิ่นอะไรค่ะที่ทำให้ขนมมีกลิ่นแบบนี้ รู้แต่ว่าไม่ชอบเลย..ส่วนขนม 2 ภาพล่าง คือ กะลอจี้ ที่แม่เห็นปั๊บแวะซื้อเลยค่ะกระทงโฟมกระทงละ 10 บาทเป็นแป้งทอดแล้วนำมาโรยน้ำตาลกะงา อีกอันเป็นแพนเค๊กที่ทำเป็นรูปโดเรมอน อันนี้เจ้าตัวเล็กเค้าอยากได้ สั่งให้คนขายทำจมูกสีแดงด้วยแยมด้วยนะคะ..ขอทานบ้างเค้าจิกมาให้ชิมนิดเดียว จนถูกแม่เค้าดุเรื่องหวงของกินแต่เค้าก็ไม่ยอมให้อยู่ดี บอกทำไมไม่ซื้อกินเองอ่ะครับ.....ชิมเท่าที่เจ้าตัวน้อยให้มาก็อร่อยดีค่ะ หน้าตาก็น่ารักมิน่าเจ้าตัวน้อยหวงเหลือเกิน. ระหว่างรอก๋วยเตี๋ยวหันไปหันมาเห็นฝั่งตรงข้ามหน้าร้านมีเจ้านี่แขวนอยู่ เห็นน่ารักดีก็เลยอดแชะเก็บไว้ไม่ได้..น่ารักมั๊ยคะ... ไข่นกกระทาทอดค่ะเห็นใส่กระทงโฟมน่าทานดี เลยเก็บมาฝากค่ะ ไหนๆ ก็มาตลาดน้ำอัมพวาแล้วถ้าไม่แวะไปที่อุทยาน ร.2 หรือที่เรียกอย่างเป็นทางการว่า "อุทยานพระบรมราชานุสรณ์ พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย" ก็กระไรอยู่ ก็เลยเสียค่าเข้าไปดูคนละ 20 บาทสำหรับผู้ใหญ่และเด็กคนละ 5 บาท เข้าไปแล้วจะเห็นอาคารเรือนไทยสวยงามมากข้างหน้าจะเขียนว่า "พิพิธภัณฑ์พระพุทธเลิศหล้านภาลัย" ขึ้นมาด้านบนจะเห็นบรรยากาศนี้ค่ะ ดูสงบร่มรื่นน่าอยู่น่านั่งและนอนมากค่ะเพราะในตัวเรือนแต่ละหลังที่เห็นจะมีเรือนชานให้ได้นั่งพักหลบแดดร้อนๆ กันค่ะ แต่ลองสังเกตนอกร่มดูสิคะ แดดส่องเปรี้ยงๆ เลยล่ะพื้นไม้จะร้อนจนเดินไม่ได้ ถ้าใครลองเดินตอนนี้ดูจะเหมือนเดินบนถ่านไฟเลยล่ะ...55555...ความจริงแล้วก่อนขึ้นบนบ้านเค้าให้ถอดรองเท้าก่อนขึ้น และเค้ามีรองเท้าแตะให้เปลี่ยนเพื่อใช้เดินบนบ้าน ตัวเองกะคนที่ไปด้วยทุกคนไม่มีใครรู้ ไม่มีใครเข้าใจอีกอย่างเค้าก็ไม่ได้เขียนบอกไว้ หรือเราไม่ได้สังเกต มีอยู่เรือนหนึ่ง รูปซ้ายบนนั่นล่ะ จะเห็นแดดส่องเปรี้ยงทางเดินเลย เห็นแค่นี้ล่ะค่ะวิ่งกันซะ..พอไปถึงอีกเรือนทุกคนที่วิ่งไปต้องสะบัดเท้าเร่าๆ เพราะเท้าแทบสุก ดูฝ่าเท้าแดงแจ๊ดแจ๋เลยค่ะ ภาพนี้รวมภาพประตูหน้าต่างบ้านเรือนไทยซึ่งทำเป็นพิพิธภัณฑ์ซะให้พอแต่ละหน้าต่างจะเห็นบรรยากาศด้านนอกแตกต่างกันไปดูน่าสนใจดีค่ะ เป็นภาพเครื่องเรือนเครื่องใช้ในบ้าน ที่หาดูได้ยากในปัจจุบันนี้ค่ะ ภาพนี้ยืนมองนานมาก ไม่รู้ว่าเป็นอะไรค่ะ แต่เคยอ่านหนังสือเกี่ยวกับคนสมัยโบราณ เช่น สี่แผ่นดิน สายโลหิต กษัตริยา และเยอะแยะเกี่ยวกับเรื่องราวคนสมัยก่อนนี่ชอบมากๆ ค่ะชอบพวกโบราณคดีที่บอกเล่าเรื่องราวของอดีตที่ผ่านมามีหลายเล่มมากๆ รู้สึกว่าอาจเป็นที่รีดจับจีบสไบกะผ้ายกป่ะคะ ใครรู้บ้างช่วยเฉลยหน่อยค่ะ อุทยานพระบรมราชานุสรณ์ พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย แบ่งพื้นที่ออกเป็น 6 ส่วน คือ ลานจอดรถหน้าอุทยาน เป็นที่ขายสินค้าพื้นเมืองและผลไม้ และจะมีอาศรมศึกษาซึ่งเป็นเรือนไทยโบราณ โรงละครกลางแจ้ง จะเป็นสนามหญ้าและมีต้นไม้ร่มรื่น มีเนินลดหลั่นสำหรับนั่งชมการแสดง นั่งพักผ่อนใต้เงาไม้ และมีพันธุ์ไม้ต่างๆ มากมายให้เราได้เดินดู อาคารทรงไทย 5 หลัง ก็คืออาคารที่ได้วางรูปไว้ในบล๊อกที่แล้ว ซึ่งเค้าจัดเป็นพิพิธภัณฑ์ 4 หลัง และอาคารซ้อมโขน ละครและเก็บเครื่องดนตรีไทย 1หลัง สวนพันธุ์ไม้ในวรรณคดีนานาชนิด เพื่อประโยชน์แก่การศึกษาและอนุรักษ์พันธุ์ไม้ ซึ่งในเวปเค้าบอกว่ามีหุ่นจำลองเรื่องในวรรณคดี สังข์ทอง ไกรทอง แต่ตัวเองยังหาไม่เจอค่ะ ส่วนพื้นที่ติดแม่น้ำ จะมีศาลาเอนกประสงค์สำหรับนั่งพักผ่อน มีร้านจำหน่ายอาหาร เครื่องดื่มและสินค้าพื้นเมือง มีเรือประพาสอุทยาน ประชาชนขึ้นชมได้ ใครจะเข้าห้องน้ำเข้าได้ที่นี่ค่ะ ส่วนสุดท้าย คือ พื้นที่ 11 ไร่ ซึ่งจัดทำสวนและทำสวนเกษตรตามพระราชดำริในองค์ประธาน อุทยานพระบรมราชานุสรณ์ พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย (อุทยาน ร.2) เป็นโครงการเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ของมูลนิธิพระบรมราชานุสรณ์ พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยในพระบรมราชูปถัมภ์ เพื่อเป็นการสนองพระมหากรุณาธิคุณ ที่ได้พระราชทาน ศิลปวัฒนธรรมอันงดงามไว้ เป็นมรดกแก่ชาติ จนได้รับยกย่องให้เป็นบุคคลสำคัญของโลกจาก องค์การศึกษาวิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (UNESCO) บริเวณที่ก่อสร้างอุทยานพระบรมราชานุสรณ์นี้ พระราชสมุทรเมธี เจ้าอาวาสวัดอัมพวันเจติยารามเป็นผู้น้อมเกล้าฯ ถวาย มีพื้นที่ประมาณ 11 ไร่ พื้นที่บริเวณนี้มีความสำคัญ เพราะเป็นสถานที่ พระราชสมภพของพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย (รัชกาลที่ 2) โดยสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารีเสด็จพระราชดำเนินมาเปิดป้ายอุทยานเมื่อวันที่ 31 มีนาคม 2522 และเปิดให้ประชาชนเข้าชมภายในอุทยานได้เมื่อวันที่ 1 มิถุนายน 2530 พิพิธภัณฑ์พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ลักษณะเป็นอาคารทรงไทย 4 หลัง จัดพิพิธภัณธ์แบบชาติพันธุ์วิทยา แสดงศิลปวัตถุในสมัยต้นรัตนโกสินทร์ที่จะสะท้อนให้เห็นลักษณะศิลปวัฒนธรรม ความเป็นอยู่ และการดำรงชีวิตของชาวไทยในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย โดยแบ่งเป็นส่วนดังนี้ หอกลาง ภายในประดิษฐานพระบรมรูปรัชกาลที่ 2 และจัดแสดงศิลปโบราณวัตถุ สมัยต้นรัตนโกสินทร์ เช่น เครื่องเบญจรงค์ เครื่องถ้วย หัวโขน ซึ่งเป็นอุปกรณ์การแสดงนาฏกรรมตามบทวรรณคดีพระราชนิพนธ์ใน พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย หุ่นวรรณคดีเรื่องสังข์ทองและอิเหนา หนังใหญ่ ห้องชาย จัดแสดง ให้เห็นลักษณะความเป็นอยู่ของชายไทยที่มีความกล้าหาญ พร้อมในการอาสาปกป้องผืนแผ่นดินตามลักษณะสังคมไทยสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น มีพระพุทธรูปสำหรับบูชา สมุดไทย เสื้อขุนนางไทยโบราณ ดาบ โล่ รวมทั้งพระแท่นบรรทมซึ่งเชื่อว่าเป็นของพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ห้องหญิง ตกแต่งให้เห็นลักษณะความเป็นอยู่ของหญิงไทยโบราณ มีเตียงนอน แบบไทย โต๊ะเครื่องแป้ง คันฉ่อง ฉากปัก เป็นต้น ชานเรือน จัดแสดงตามแบบบ้านไทยโบราณ ตกแต่งด้วยกระถางไม้ดัด ไม้ประดับ ห้องครัวและห้องน้ำ จัดแสดงลักษณะครัวไทยมีเครื่องหุงต้ม ถ้วยชามและห้องน้ำของชนชั้นกลาง ตลอดแนวจะมีต้นไม้นานาพันธ์ให้เราได้ชมทั้งที่รู้จักและไม่รู้จัก บางต้นเป็นดอกไม้ที่หายากแต่ที่มีมีให้ดู ในภาพจะมีต้นยอที่กำลังออกลูกเต็มต้น ใบยอนี่ไงคะที่เค้านำไปรองห่อหมก และพุดเศรษฐีสยามนี่สำหรับตัวเองไม่เคยเห็นที่อื่นค่ะ...แปลกดีเพิ่งเคยรู้จักเนี่ยล่ะค่ะ กลุ่มดอกบัวที่บานอยู่ในสระสวยดีนะคะเมื่อตัดกับใบสีเขียวอ่อน และมีดอกพุดเศรษฐีสยามที่ถ่ายแบบโพสใกล้ๆ ให้เห็นกันชัดๆ ส่วนอีกดอกหนึ่งที่เป็นสีม่วงนั้นไม่รู้จักค่ะ รู้แต่ว่าเป็นไม้เถาเลื้อย เป็นเถาวัลย์สวยงามดีค่ะ ภาพแรกเป็นดอกบานไม่รู้โรย ถ้าเป็นภาคใต้เรียกว่าดอกกุนหยี ไม่เข้าใจความหมายเหมือนกันแต่รู้ว่าเค้าเรียกกันแบบนี้ในท้องที่นั้น ถัดมาด้านบนก็เป็นดอกลั่นทมที่เปลี่ยนชื่อให้เป็นมงคลว่า ดอกลีลาวดี ส่วนดอกด้านล่างซ้ายมือ คือดอกประดู่ป่า ไม่เคยเห็นที่ไหนเหมือนกันค่ะ ดอกแปลกดีสีเขียวตองอ่อน เหมือนใบเลยแต่ใบจะมีสีเขียวที่แก่กว่า ดอกด้านขวามือล่าง คือ ดอกบานบุรี ดอกสมบูรณ์มากค่ะ ดอกจะใหญ่กว่าที่อื่นนะ สองภาพบนไม่รู้ดอกอะไรเหมือนกันค่ะ ใครรู้ก็กรุณาช่วยบอกด้วยค่ะ ส่วนดอกล่างซ้าย คือ ดอกอัญชันที่คนชอบเอาไปปลูกผม หรือปลูกคิ้วให้ขนคิ้วกับผมขึ้นดกดำค่ะ ส่วนดอกด้านล่างขวามือ คือ ดอกพวงชมพู ที่น่ารักน่าทะนุถนอมนะคะ.. ต้นอะไรไม่รู้ค่ะรู้แต่ว่าให้ร่มเงาทำให้พวกเราได้หลบความร้อนจากดวงอาทิตย์ได้ดีมากค่ะ ไหนๆ ก็อาศัยหลบใต้เงาแล้วก็เลยขอแชะมาเป็นที่ระลึกด้วยแล้วกันค่ะถ้าหากใครมีความรู้ว่าคือ ต้นอะไรก็บอกกันบ้างค่ะ... สำหรับสี่ภาพนี้เป็นภาพกล้วยไม้ที่ปลูกฝากตามต้นไม้ที่ได้อาศัยร่มเงา มีกล้วยไม้ปลูกแซมทำให้สวยงามยิ่งขึ้นเวลาที่กล้วยไม้ออกดอกตามต้นค่ะภาพล่างจะเป็นไม้ดัด ที่เค้าดัดและตกแต่งเป็นรูปช้าง และไม่ได้มีตัวเดียวด้วย แต่มากันทั้งครอบครัว พ่อแม่ลูกเลยค่ะ และถ้ามองไกลๆ แล้วจะเห็นเจ้าตัวเล็กนั่งเดียวดายเล่นอะไรอยู่คนเดียว ความจริงแล้วเค้าวิ่งซนจนเหนื่อยแล้วเลยหมดแรงนั่งพักเหนื่อยอยู่อ่ะค่ะ ต้นนี้ก็ไม่รู้อีกล่ะว่าต้นอะไร น่าเสียดายที่เค้าไม่ได้ติดป้ายทุกต้น ทำให้คนที่สนใจอย่างเรา ดูไปก็ไม่รู้ว่าคือต้นอะไรอยู่ดี แต่ที่รู้ถ่ายรูปออกมาแล้วสวยดีค่ะ ภาพนี้เป็นภาพตู้อบกล้วยตากด้วยพลังแสงอาทิตย์ ตั้งอยู่โดดเดี่ยวอันเดียว ตอนแรกยืนมองแล้วสงสัยว่า คืออะไรกันนะเนี่ย หรือเค้าสร้างพลังงานเองเก็บแสงอาทิตย์ไว้ เลยเดินไปดูใกล้ๆ ถึงได้ข้อสรุปว่า...อ่อ..ตู้อบกล้วยตากนี่เอง....5555... เผื่อมีใครสนใจที่จะไปเที่ยวที่นี่บ้าง ก็มีข้อมูลจาก : http://www.maeklongtoday.com, http://www.hamanan.com และ http://www.bansuanrak.com มาฝากดังนี้ค่ะ รายละเอียดเกี่ยวกับอุทยาน ร. 2 ตั้งอยู่ที่ตำบลอัมพวา อำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม เปิดให้เข้าชมทุกวัน เวลา 09.00 - 18.00 น. (อัตราค่าเข้าชม เด็ก 5 บาท ผู้ใหญ่ 20 บาท) ส่วนพิพิธภัณฑ์เปิด เวลา 09.00 - 17.00 น. รายละเอียดการเดินทาง ถ้าเป็นรถยนต์ส่วนตัว จากกรุงเทพฯ ใช้ทางหลวงหมายเลข 35 ถนนพระราม 2 (ถนนธนบุรี-ปากท่อ เดิม) ไปถึงหลัก กม.ที่ 63 ชิดซ้ายใช้ทางคู่ขนานต่างระดับ เข้าตัวเมืองสมุทรสงครามผ่านตัวเมือง จากนั้นเข้าทางหลวงหมายเลข 325 (สมุทรสงคราม-บางแพ) ถึงสามแยกอัมพวาชิดซ้ายเข้าอัมพวา วิ่งตรงผ่านตลาดอัมพวา ข้ามสะพานคลองอัมพวา (สะพานเดชาดิศร) ตรงไปผ่านวัดอัมพวันฯ อุทยานอยู่ซ้ายมือ หรือรถยนต์ ใช้ทางหลวงหมายเลข 35 (สายธนบุรี-ปากท่อ) ถึงกิโลเมตรที่ 63 เข้าตัวเมืองสมุทรสงคราม กิโลเมตรที่ 36-37 มีทางแยกซ้ายไปอุทยานฯ เข้าไปอีกประมาณ 1 กิโลเมตร รถโดยสายประจำทาง ขึ้นรถได้ที่ตลาดเทศบาล อำเภอเมือง สายแม่กลอง-บางนกแขวก-ราชบุรี ลงหน้าอุทยาน ร.2 รถประจำทาง จากสถานีขนส่งสายใต้ รถสาย 996 กรุงเทฯ-ดำเนินฯ เป็นรถปรับอากาศ ผ่านจังหวัดจังหวัดสมุทรสงครามถึงตลาดอัมพวา เดินผ่านตลาด ผ่านวัดอัมพวันเจติยาราม ถึงอุทยาน สาย 976 กทม.-สมุทรสงคราม ถึงสถานีขนส่งสมุทรสงคราม ขึ้นรถประจำทางสาย 333 แม่กลอง-อัมพวา-บางนกแขวก ผ่านหน้าอุทยาน สอบถามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่โทร. 034-751666 ค่ะ เพลง นางพญากับคนป่า สเตท เอ็กซเพรส♪ ความรักรวมตัว วันใด ดวงอาทิตย์ยิ่งใหญ่ ยังเล็กกว่าเสี้ยวธุลี อาทิตย์สิ้นแสง ยามราตรี แสงรักสว่างทุกที่ ไม่มีราตรีทิวา เธอฉัน รวมกัน วันใด รวมความรัก ยิ่งใหญ่ ใครเห็น จะต้อง ปรีดา เธอสวย งามเหมือน นางพญา ยอมรับรัก คนป่า น่าบูชา น้ำใจ โอ้ความฝัน ไม่ใช่ความจริง สายตา เธอกลิ้ง มองผ่าน ฉันไป ฉันเหมือน ผ้าฝ้าย เธอผ่านไปมองผ้าไหม... โลกนี้รักยิ่งใหญ่ จึงไม่เคยมี ความรักรวมตัว วันใด ดวงอาทิตย์ยิ่งใหญ่ ยังเล็กกว่าเสี้ยวธุลี อาทิตย์สิ้นแสง ยามราตรี แสงรักสว่างทุกที่ ไม่มีราตรีทิวา เธอฉัน รวมกัน วันใด รวมความรัก ยิ่งใหญ่ ใครเห็น จะต้อง ปรีดา เธอสวย งามเหมือน นางพญา ยอมรับรัก คนป่า น่าบูชา น้ำใจ โอ้ความฝัน ไม่ใช่ความจริง สายตา เธอกลิ้ง มองผ่าน ฉันไป ฉันเหมือน ผ้าฝ้าย เธอผ่านไปมองผ้าไหม... โลกนี้...รักยิ่งใหญ่ จึงไม่เคยมี

คนน่ารักเข้ามา
เริ่ม 20/3/52