ก็ยังยิ้มได้

ฑีฆายุโก โหตุ มหาราชา ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ

พักนี้ไม่ค่อยได้อัพเดทข้อมูลบล๊อกเลย....เป็นเพราะเหนื่อยกับภาระกิจประจำวันสุดโต่ง...ไม่มีเวลา..ไม่ใช่สิมีคนบอกว่าคนที่ชอบพูดว่าไม่มีเวลานั่นเพราะจัดเวลาไม่เป็นต่างหาก...คงงั้นล่ะ เพราะชอบเรื่อยเปื่อยไปวันๆ ทำอะไรตามสบายของตัวเอง อยากทำ อยากเป็น ตามตำบล (เล็กกว่าอำเภอ) น้ำใจตัวเองเพราะชีวิตเป็นของเรานั่นเอง...เรื่องเรื่อยเปื่อยไม่ได้ทำให้ใครเสียหายเป็นอันใช้ได้ล่ะ...

เมื่อวานเป็นวันพ่อและวันเฉลิมพระชนม์พรรษาของพ่อผู้ยิ่งใหญ่ที่ประชาชนคนไทยรักเคารพศรัทธากันทุกคนขอให้พระองค์ทรงพระเจริญและหายประชวรด้วยค่ะ....พวกเรารักสามัคคีกันให้มากๆ นะคะเพื่อพ่อของพวกเราทุกคนจะได้สบายพระทัย...

พอดีไปเจอข้อมูลจากเวป วิกิพีเดีย เกี่ยวกับในหลวงของเราซึ่งเป็นส่วนเล็กน้อยที่คนไทยทุกคนควรรู้เกี่ยวกับพระองค์ท่าน

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพลอดุลยเดช เสด็จขึ้นสืบราชสันตติวงศ์ต่อจากสมเด็จพระบรมเชษฐาธิราช เป็นพระมหากษัตริย์ลำดับที่ ๙ แห่งบรมราชจักรีวงศ์ เมื่อวันที่ ๙ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๘๙ จากวันนั้นจนถึงวันนี้ เป็นเวลา ๖๐ ปีที่พระองค์ทรงดำรงฐานะเป็นพระประมุขของชาติ เป็นระยะเวลาการครองราชย์ที่ยาวนานกว่ามหาราชาองค์ใดในโลกและบูรพกษัตริย์องค์ใดในแดนสยาม และเป็นเวลา ๖๐ ปีนี้เอง ที่พระองค์ทรงทุ่มเทพระวรกาย พระสติปัญญาความสามารถ และพระราชทรัพย์ส่วนพระองค์ ทรงปฏิบัติพระราชกรณียกิจอยู่เป็นนิจนานัปการ ด้วยหวังให้มหาชนชาวสยามถึงพร้อมด้วยประโยชน์สุข ซึ่งเป็นสิ่งที่พระองค์ทรงตั้งพระราชหฤทัยไว้ตั้งแต่สมัยเมื่อเสด็จขึ้นเถลิงถวัลยราชสมบัติ ดังพระปฐมบรมราชโองการที่ได้พระราชทานแก่พสกนิกรชาวไทยเมื่อครั้งพระราชพิธีบรมราชาภิเษก วันที่ ๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๙๓ ว่า "เราจะครองแผ่นดินโดยธรรม เพื่อประโยชน์สุขแก่มหาชนชาวสยาม"

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ทรงเป็นพระมหากษัตริย์ที่ทรงงานหนักที่สุดพระองค์หนึ่งของโลก พระราชกรณียกิจของพระองค์มีมากมาย ทั้งในด้านการอนุรักษ์ฟื้นฟูทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ด้านการแพทย์และสาธารณสุข ด้านการศึกษา ด้านศาสนา ด้านความมั่นคงภายในประเทศ ด้านความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ ด้านศิลปะวัฒนธรรม และด้านการกีฬา แต่พระราชกรณียกิจหลักของพระองค์คือ การยกระดับสภาพความเป็นอยู่ และพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชน โดยพระองค์จะเสด็จพระราชดำเนินไปยังท้องที่ต่างๆ พร้อมทอดพระเนตรสภาพปัญหาในท้องที่เหล่านั้นด้วยพระองค์เอง

พระองค์จะใช้เวลาส่วนใหญ่ในแต่ละปี เสด็จพระราชดำเนินแปรพระราชฐานไปประทับแรม ณ พระตำหนักตามภูมิภาคต่างๆ และจะทรงหาโอกาสเสด็จพระราชดำเนินเยี่ยมเยียนราษฎรในพื้นที่ใกล้เคียงอยู่เสมอ จนอาจกล่าวได้ว่า ไม่มีพื้นที่แห่งใดในประเทศไทย ที่พระองค์ไม่เคยเสด็จพระราชดำเนินไปถึงตลอด ๖๐ ปีที่ผ่านมา เป็นช่วงเวลาที่พระองค์ทรงงานอย่างไม่เคยว่างเว้น และทรงประกอบพระราชกรณียกิจที่ถึงพร้อมทั้งความบริสุทธิ์บริบูรณ์ จึงเป็นช่วงเวลา ๖๐ ปีที่พสกนิกรชาวไทยอยู่ได้อย่างร่มเย็นเป็นสุขภายใต้ร่มพระบารมี พระราชกรณียกิจทั้งหลายที่พระองค์ทรงบำเพ็ญ นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณอย่างหาที่สุดไม่ได้ที่พระองค์ทรงมีต่อประเทศชาติและประชาชนชาวไทย

ข้อมูลจากเวบ วิกิพีเดีย

เมื่อวานไปนั่งทานข้าวแถวพุทธมนฑลที่ร้านเค้ามีจอโปรเทคเตอร์ให้ร่วมกันจุดเทียนถวายพระพรพระองค์ท่านร่วมกันกับพี่น้องชาวไทยทุกคนไปทันพอดี ดีใจจังได้ร่วมร้องเพลงและจุดเทียนถวายพระพรแด่พระองค์ท่าน ทุกปีได้แต่จุดเทียนพร้อมกันกับคนแถวๆ บ้านปีนี้ได้ออกนอกสถานที่ 55555 ตื่นเต้นค่ะ

ความที่ไม่ค่อยได้เข้ามาเพราะไม่มีเนทเล่นที่บ้าน ที่ทำงานก็ไม่มีเวลาเข้ามาเล่นเพราะช่วงนี้งานหนักหนาสาหัสมากๆ มีปัญหางานที่คั่งค้างจนต้องโดนรายงานทั้งที่ไม่ได้เป็นความผิดเราเลยสักนิด เป็นเพราะระบบการทำงานและผู้ดูแลระบบดูแลไม่ดี แต่กรรมกลับตกเป็นของเรา 555555 ก็ไม่ได้เครียดอะไรยังหัวเราะได้จนหัวหน้าหมั่นไส้ ว่าโดนดุแล้วยังนั่งขำอยู่ได้ ก็นะคะ...จะไม่ให้ขำได้ไง เวลาที่ใครสักคนแสดงท่าทีดุใครสักคน..ถ้าลองเอากระจกมาส่องดู มันน่าขำออกอีกอย่างที่ขำเพราะรู้ว่าเค้าเข้าใจผิดก็ไม่รู้จะทำยังไงจะอธิบายตอนนั้นก็จะหาว่าเถียงอีก จะร้องไห้ก็ใช่ที่เพราะรู้ว่าเค้าเข้าใจเราผิด พูดไม่ออกบอกไม่ถูกก็หัวเราะดีกว่าน่าจะดีที่สุดแล้ว...หรือ เราจะบ้าไปแล้วที่โดนดุแล้วหัวเราะได้ 5555555 ในที่สุดทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดีเข้าใจตรงกัน...อดีต...ผ่านแล้วผ่านไปเลย แก้ไขอะไรไม่ได้ เครียดไป โกรธไป หาเรื่องไป ก็ไม่สามารถเข้าไปแก้ไขสิ่งที่เกิดไปแล้วได้...แล้วจะเครียด จะคิด จะโกรธกันไปทำไม...อยู่กับปัจจุบันดีกว่า...ทำวันนี้ให้ดี ถึงวันหน้าจะได้ดีหรือไม่ก็ตาม แต่ถ้าวันนี้คิดว่าทำดีที่สุดแล้วก็มีความสุขล่ะ...เพราะทำได้แค่นี้นิหว่า....555555....เนอะ

.

.

กับค่ำคืนที่พระจันทร์ยิ้มได้...โทร. ไปบอกผู้หมวดให้ขึ้นไปบนดาดฟ้าไปดูพระจันทร์ยิ้ม...ผู้หมวดตอบว่า..เด๋วนะขอล้างจานก่อน....555555...บ้าที่สุด....ไม่ตื่นเต้นอะไรบ้างเลยเหรอนั่น...คับพี่น้อง.....

เมื่อพระจันทร์ยังยิ้มได้...เราก็แอบยิ้มกับพระจันทร์..พร้อมอธิษฐาน นั่นเพราะเหตุการณ์แบบนี้เค้าบอกว่า 44 ปีจะมีสักหน อธิษฐานไปว่า ขอให้บ้านเมือง ประเทศไทยเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมเร็วๆ เหอะอย่าเป็นแบบนี้อีกเลย อย่ามีกลุ่มไหนมาประท้วงเรียกร้องยึดทำเนียบ สนามบินแล้วล้างผลาญเงินของประเทศยิ่งกว่าที่ไปกล่าวหาใครสักคนว่าเค้าโกงกิน สิ่งที่พวกคุณทำเลวชาติ....ยิ่งกว่าอีกค่ะขอบอก อย่าทำแบบนี้อีกเลย เล่นแรงเกินไปป่ะคะตัวเอง...เค้าว่ากันว่า...ใครทำกรรมใดไว้กรรมนั้นตามทันในชาตินี้ล่ะค่ะ เราคนหนึ่งล่ะที่รอผลกรรมนั้นเกิดกับพวกคุณทุกคนที่ร่วมมือกันไปทำร้ายประเทศชาติ สาธุ...ทันตาเห็นด้วยค่ะ

อ่าว...พระจันทร์ยิ้ม ไหงบทความกลายเป็นพระจันทร์เครียดไปได้ซะนี่ ก็หงุดหงิดกับสิ่งที่กลุ่มคนเลวๆ พวกหนึ่งทำค่ะ...ไงก็ให้พระจันทร์ยิ้มเป็นนิมิตรหมายอันดีสำหรับคนไทยทุกคนนะคะ ว่าต่อแต่นี้ไปประเทศเราจะมีแต่เรื่องดีๆ เกิดขึ้น ที่เห็นๆ พวกกบฏโกเต๊ก (เค้าเรียกกันอย่างนั้น) ออกจากสนามบินและทำเนียบล่ะ ดูสิคะแม้แต่พระจันทร์ยังยิ้มโล่งอกเลยค่ะ.....ว่า..เมิงไปซะทีเฮอะ อ่ายเวรรรร...ตะไล..จักร

ถึงผู้หมวด : ขอให้หายไวไวนะคะ ดูแลตัวเองด้วยค่ะ ตอนนี้ค่อนข้างห่างไกลกันมาก ได้แต่โทร.คิดถึงกันเดือนหนึ่งถึงจะได้เจอกันสักครั้ง...ภาระกิจเราสองคนดูช่างมากมายกันเหลือเกิน...แต่ความรู้สึกเราสองคนก็ยังเหมือนเดิม หวังดีห่วงใย รัก คิดถึงกันเหมือนเดิม ไม่รุ้ผู้หมวดจะได้เข้ามาอ่านเมื่อไร ต้นปีหน้าที่จะถึงนี้ก็คงไม่ได้เจอกันเพราะต่างคนต่างติดภาระกิจส่วนตัวเรื่องงานบ้าง เรื่องครอบครัวแต่ละคนบ้าง เอาเป็นว่าเมื่อไรเมื่อนั้นค่ะ ให้รู้ว่าห่วงเสมอนะคะ...





ยังยิ้มได้ : พลพล