ไม่ลืม...

.

มีคนบอกว่า "อย่าพยายามลืมอดีต เพราะยิ่งอยากลืมเท่าไรมันก็ยิ่งจะทำให้ฝังใจ และเค้าให้พยายามเปิดรับสิ่งใหม่ๆที่เข้ามาในชีวิตอย่าพยายามไปปิดกั้นมัน แล้วเก็บเรื่องราวเหล่านั้นไว้ แล้วภาพในอดีตที่ฝังใจก็จะค่อยๆ เลือนหายไปจนในที่สุดก็ค่อยๆ ลืมได้เอง"

วันนี้มีเรื่องราวอะไรบางอย่างที่ทำให้นึกถึงอดีตที่บางครั้งก็อยากจะจดจำ บางเรื่องราวก็ไม่อยากจะจดจำ โดยเฉพาะการจากลากันแบบเจ็บปวด...กรรมใดใครก่อกรรมนั้นย่อมคืนสนอง....สักวัน..เค้าว่ากันอย่างนั้น คนคิดได้ก่อน คือคนที่หลุดพ้นก่อน คนที่คิดช้า คิดทีหลัง หรือคิดไม่ได้เลย ก็หลงวนอยู่ในวังวนของกิเลส ตัณหาอยู่อย่างนั้น อยู่บนความอยากได้ใคร่ดี อยากได้ของคนอื่น ไม่ใช่ของๆ ตัวก็พยายามโกงกินของคนอื่น ถึงขนาดบางคนสร้างความเดือดเนื้อร้อนใจให้คนอื่น จนอาจเป็นสาเหตุให้คนที่เดือดร้อนต้องฆ่าตัวตายไปเลยก็มี แบบนี้เรียกว่า "กรรมหนัก" เค้าว่ากันว่าร้อยชาติพันชาติก็ไม่อาจชดใช้ได้หมด สำหรับตัวเองตัดกิเลสซะชาตินี้ดีกว่าไปอยากได้ของคนอื่นแล้วต้องไปนั่งชดใช้กันทุกชาติๆ โดยเฉพาะการโกงคนอื่นไม่เอาเลย..ยอมอยู่อย่างจนๆ ดีกว่าอยู่อย่างรวยแต่ไร้ศักดิ์ศรีเพราะโกงคนอืนเพื่อความอยู่รอดของตัวเอง มันน่าสมเพชมากๆ

เจอรูปโฆษณาสินค้าสมัยก่อน ที่ไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อนเลยก็เลยเก็บมาฝาก มองดูแล้วก็ขำกับคำพูดโฆษณาสินค้าของคนสมัยก่อนที่แสดงออกว่าเป็นคนตรงๆ ซื่อสัตย์ต่อคำพูดไม่มีลูกเล่นพลิกแพลงเหมือนกับคนสมัยเรา อยากสื่อภาษาให้ลูกค้าเข้าใจอย่างไรก็บอกไปโต้งๆ เลยอย่างยาสีฟันวิเศษนิยม "เป็นยาสีฟันที่มีคุณภาพเป็นที่นิยมของประชาชนมากหลาย เชิญท่านเลือกใช้ตามใจชอบ" หรืออย่าง "น้ำส้มคั้นเปนเครื่องดื่มอันโอชารสที่ถูกอนามัย" ....55555....ขำอ่ะค่ะ

นั่งฟังเพลงนี้แล้วสะท้อนใจดีแฮะ...ทำให้เห็นภาพสิ่งที่ไม่อยากจำแต่กลับจำไม่เคยลืมเลือนได้ สิ่งที่เหลืออยู่ในเวลานี้ คือ แผลใจตลอดกาลนานที่ไม่อาจลบเลือนไปจนตายได้ ไม่เข้าใจว่าเมื่อความรักจืดจางหมดจากใจแล้ว ความดีที่เคยทำให้กันก็ไม่หลงเหลือร่องรอยให้กันบ้างเลยหรืออย่างไร สำหรับตัวเองใครทำดีให้ก็จะจดจำตลอดชีวิตไม่มีวันลืมได้ ถึงจะเจ็บแค้นสักเพียงใด ความดีที่เคยมีอยู่ก็ลบล้างไม่สามารถคิดอะไรไม่ดีได้นอกจากจดจำไว้ในใจตลอดไปแต่แยกแยะ...555555....

ไม่ลืม
เบิร์ทกะฮาร์ท


ท้องฟ้า วันนี้ เงียบเหงา
ถึงวัน ที่เขา จากไป
วันคืน แม้นาน เท่าไร
ฉันยัง ไม่เคย ลืมเลือน

ท้องฟ้า วันนี้ หม่นหมอง
ถึงคราว เราต้อง จากกัน
แม้สัก กี่ปี กี่วัน
ฉันยัง ไม่ลืม

หยาดฝน โปรยปราย
ฉันไม่ อาจหมาย ให้เธอ กลับคืน
ฉันอยาก ลืมรัก ทุกวัน ทุกคืน
รักเคย หวานชื่น ไม่อยากจำ

นับดาว บนฟ้า เงียบเหงา
ฉันจะ ไม่เศร้า ต่อไป
ฉันจะ ไม่เผลอ ร้องไห้
แม้หัวใจ ฉันเจ็บ เหลือทน

หยาดฝน โปรยปราย
ฉันไม่ อาจหมาย ให้เธอ กลับคืน
ฉันอยาก ลืมรัก ทุกวัน ทุกคืน
รักเคย หวานชื่น ไม่อยากจำ

ท้องฟ้า วันนี้ หม่นหมอง
ถึงคราว เราต้อง จากกัน
แม้สัก กี่ปี กี่วัน
ฉันยัง ไม่ลืม

แม้สัก กี่ปี กี่วัน
ฉันยัง ไม่ลืม