ขำๆ กับภาพกบเลือกนาย

นั่งอ่านหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่ง เจอหน้านี้แล้วขำ..ปนสะใจ...ที่มีคนสาปแช่งใครบางคนที่เลวๆ ในความรู้สึกของตัวเอง...ที่แกล้งไม่ให้รถสุขากับกลุ่มม๊อบเสื้อแดง...พูดถึงว่าการขับถ่ายเป็นเรื่องธรรมชาติของคน ที่เป็นหนึ่งในพื้นฐานของคน ที่ต้อง กิน ขับถ่าย แล้วก็ต้องนอน มนุษย์มีวัฏจักรแบบนี้ชั่วชีวิตไม่มีใครหลีกเลี่ยงได้ เหมือนกับที่เกิดมาแล้ว ทุกคนก็ต้องตายไม่ช้าก็เร็วนั่นล่ะ

ที่พูดถึงเรื่องนี้ เพราะในความรู้สึกของตัวเอง ดูไม่ยุติธรรมในสิทธิของความเป็นคนไทย อาศัยอยู่ในประเทศไทยเหมือนกัน จะเป็นม๊อบไหนก็ควรปฏิบัติให้เหมือนๆ กันจะเป็นม๊อบสีอะไรก็คือคนไทย...สังคมทุกวันนี้ปฏิบัติแตกต่างกัน อยู่ที่พวกใครพวกมันขึ้นมาเป็นใหญ่ แล้วคนที่เกิดและมีภูมิลำเนาอยู่ในประเทศไม่ใช่คนไทยหรืออย่างไร จึงปฏิบัติได้แตกต่างกันแบบหน้ามือเป็นหลังตี...คะ

พูดถึงเรื่องม๊อบ...จะม๊อบไหนก็ไม่ชอบ..ความรู้สึกมันบอกว่า พวกม๊อบมักกีดขวางเกะทางจราจรทำให้รถติด ทำให้ทุกอย่างดูแย่ๆ...แต่ในวันนี้ได้เห็นแล้วว่าอย่างน้อยม๊อบเสื้อแดงก็เล่นอย่างถูกกฏกติกาของสังคม คือมีสิทธิประท้วงได้ แต่ต้องไม่สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่น...อันนี้ขอปรบมือให้กับม๊อบเสื้อแดงค่ะ...เมื่อมาถึงตรงนี้ก็อยากพูดถึง ม๊อบที่สีแตกต่างจากสีแดง ที่เคยสร้างความปั่นป่วนให้กับบ้านเมืองอย่างมหันต์ แล้วหาใครมารับผิดชอบการกระทำไม่ได้ แม้รัฐบาลเองก็ยังเฉยเมย มี รมต.บางคนที่ยังปากดี ยโสโอหัง ใช้คำพูดจาบจ้วงทุกคนที่ตัวเองเห็นเป็นศัตรู โดยไม่ย้อนกลับไปมองตัวเองว่าเมื่อก่อนนั้นเคยทำและพูดไว้อย่างไรบ้าง สำหรับตัวเองแปลกใจเป็นอย่างมาก...เมื่อตอนที่มีม๊อบสีอื่น ทหาร ตำรวจ ที่ควรจะรักษาการณ์ทำเนียบรัฐบาลหายไปไหนหมด ทำไมไม่โผล่(หัว) มาปกป้องสมบัติของชาติ ปล่อยให้พวกอันธพาลชั้นสวะ (เลว) ออกมาอาละวาดจนสถานการณ์เลวร้ายขึ้นทุกวัน จนเศรษฐกิจของประเทศพังยับเยินและเป็นผลให้คนตกงานกันมากมาย โจรผู้ร้าย ยาบ้า ตอนนี้ออกอาละวาดกันชุกชุม...จะเดินทางไปไหนต่างไม่ไว้ใจซึ่งกันและกัน...และไม่รู้ชะตากรรมว่าวันหนึ่งๆ จะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองหรือใครบ้าง...ชีวิตดูแย่ๆ บัดซบๆ ยังไงก็ไม่รู้...บางครั้งคิดเองนะคะว่า สงสัยพวกนี้ต้องให้เกิดกับคนในครอบครัวเค้าเสียก่อนเค้าถึงจะรู้สึกกับสิ่งเลวๆ ที่เค้าร่วมกันทำมา..แต่สำหรับคนที่รู้เท่าไม่ถึงการณ์ตกเป็นเหยื่อและหลงเชื่ออย่างงมงาย ก็ควรให้อภัยเพราะทำไปโดยไม่รู้ถือว่าไม่ผิด...

ก็ทำให้นึกถึงนิทานโบราณที่เล่าต่อๆ กันมา เรื่อง "กบเลือกนาย" อาจมีใครหลายคนเคยอ่าน และอาจมีใครๆ อีกหลายคนที่ไม่เคยรู้จักนิทานเรื่องนี้ ก็เลยไปหามาให้อ่าน เผื่อเป็นอุธาหรณ์ สำหรับคนบางจำพวกที่เป็นแบบนี้ค่ะ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีกบฝูงหนึ่งอาศัยอยู่ในทะเลสาบกันอย่างอิสระเสรี และมีความสุขเรื่อยมา แต่อยู่มาวันหนึ่ง ซึ่งก็เป็นเหมือนกับทุก ๆ วัน ที่พวกกบจะออกมารวมกลุ่มและส่งเสียงร้อง

" โอ๊บ..โอ๊บ ๆๆๆ " แข่งประสานเสียงกันอย่างที่เป็นมาตามปกติ

มีกบตัวหนึ่ง ออกความคิดเห็นขึ้นมาว่า
" ทำไม? พวกเราถึงได้มีเสียงร้องที่แสนจะห่วย อย่างนี้ก็ไม่รู้นะ ดูสิ จะพยายามดัดหรือหนีบเสียงเท่าไหร่ ๆ ก็ ไม่เห็นว่าจะไพเราะขึ้นมาได้เลยสักน้อยนิด ยังไง ๆ ก็ยังออกมาเป็นเหมือนเดิมอยู่นั่นแหละคือ " โอ๊บ..โอ๊บ ๆๆๆ " ได้อย่างเดียวจริง ๆ "

กบตัวอื่น ๆ จึงเข้ามาสมทบ
" ใช่เลยหละ...ดูอย่างพวกนกสิ จะร้อง จิ๊บ ๆๆ จิ๊กกุๆๆ แสนที่จะไพเราะ " หรืออย่างพวกแมลงไง มันจะส่งเสียง ริน ๆๆๆ ที่แสนจะไพเราะ ว่าไหม...ว่าไหม พวกเรา..."

กบทุกตัวให้มีความเห็นพ้องต้องกันไปหมดทุกตัวเลยก็ว่าได้กบตัวหนึ่งจึงเอ่ยขึ้นมาว่า
" เออ..ใช่แล้ว คงเป็นด้วยเพราะพวกเรานั้นขาดนายผู้ปกครอง และสั่งสอน นั่นเองแหละ "

แล้วพวกกบเหล่านั้นจึงได้ไปขอผู้ที่จะให้มาเป็นนายจากเทพเจ้า เพื่อที่จะได้ให้มาช่วยแนะนำ และสั่งสอนในทางที่ถูกและว่ากล่าวตักเตือนในทางที่ผิด และเป็นผู้ออกกฎข้อบังคับ ตลอด จนให้รางวัล แก่ผู้ที่ทำความดี และลงโทษผู้กระทำความผิด แล้วพร้อมกันนั้นก็จะได้สอนวิธีการร้องเพลงอันแสนไพเราะ ให้อีกด้วย
" ได้โปรดเถิดท่านเทพเจ้า ขอให้ช่วยบรรดาลเจ้านายมาให้กับพวกเราด้วยเถิด "

แล้วเทพเจ้าก็ออกมาปรากฏกายขึ้น ต่อหน้าพวกมันเทพเจ้าได้กล่าวว่า
" เท่าที่เป็นมาและผ่านมาพวกเจ้าก็มีความสุขและก็สบายกันดีอยู่แล้วมิใช่หรือ ? "

แต่พวกกบเหล่านั้นก็ยังคงเฝ้าอ้อนวอนขอเจ้านายจากเทพเจ้าอยู่ไม่ยอมหยุด เทพเจ้าทนฟังคำพูดอ้อนวอนอย่างโง่ๆของพวกกบทั้งหลายไม่ได้ จึงโยน ท่อนไม้ลงมาท่อนหนึ่ง และกล่าวด้วยเสียงดังอย่างฟ้าผ่าว่า
" นี่คือนายของพวกเจ้า "

เมื่อท่อนไม้ดังกล่าวได้ตกลงมา กระทบกับน้ำจนน้ำแตกกระจาย พวกกบต่างมีความตกใจกลัวอย่างยิ่ง และได้ว่ายลงไปซ่อนตัวอยู่ในโคลนแต่ต่อมาไม่นานก็ได้ มีกบตัวหนึ่งผงกหัวขึ้นมามองดูอย่างกล้าหาญ เพื่อมองหานายของมัน มันกระโดดขึ้นไป บนท่อนไม้นั้น กบตัวอื่นๆก็ตามขึ้นมาบ้าง เมื่อหายกลัวแล้ว พวกมันเฝ้าพูดอ้อนวอนกับนายของมันว่า
" นาย ๆ ช่วยสอนพวกเราร้องเพลงให้ออกเสียงมาเพราะ ๆ ให้หน่อยสิ "

แต่ท่อนไม้เจ้านายของพวกมัน ก็เฉยไม่พูดอะไรเลยสักอย่าง หนักเข้า ๆ พวกกบเลยเริ่มคิดดูหมิ่นเจ้านายของพวกมัน อย่างช่วยไม่ได้ พวกมันเลยขึ้นไปขย่ม ขึ้นไปกระโดดและถีบเจ้านายเสีย เป็นว่าเล่นเลยทีเดียว แต่เจ้านายก็ยังเฉยอยู่ เหมือนเดิม และแล้วพวกมันจึงไปหาเทพเจ้าอีกครั้ง แล้วบอกกับเทพเจ้าว่า
" นายเฉยเกินไป "

กบร้องเรียน
" โปรดส่งนายใหม่ที่เป็นผู้มีอำนาจอย่างแท้จริงมาให้พวกเราเถิด และถ้าจะให้ดีพวกเราอยากได้อย่างพวกนก นั่นแหละดีจะได้ช่วยสอนวิธีร้องเพลงให้ด้วย "

เทพเจ้าเมื่อได้ฟังดังนั้นจึงเกิดทรงพิโรธขึ้นและกล่าวว่า
" เข้าใจแล้ว พวกเจ้าต้องการและอยากที่จะได้นกมาเป็นนายน่ะ ใช่ไหม ? ห้ามเสียใจภายหลังก็แล้วกัน !! "

ดังนั้นเทพเจ้าจึงปล่อยนกกระสาลงมาตัวหนึ่ง
" เอ้า..ตั้งแต่วันนี้ไป นี่คือนายของพวกเจ้า เราเตือนพวกเจ้า แล้วนะ ว่าอย่ามานั่งเสียใจภายหลัง !! "

เมื่อกบเห็นคอยาวๆของนกกระสา ต่างก็ทุ่มเถียงกันเป็นเวลานานว่า เป็นงูหรือนกกระสากัน แน่ แต่เมื่อได้เจ้านายใหม่ที่เป็นนกสมใจ พวกมันจึงรีบบอกกับเจ้านายใหม่ว่า
" ช่วยสอนร้องเพลงแบบนกให้กับพวกเราด้วยเถิด "

แต่นกกระสานั้นแทนที่จะสอนร้องเพลงอย่างที่ พวกมันบอกกลับส่งเสียงร้อง
" แกล๊ก ๆๆ "

แล้วลงมือจับพวกกบกินเป็นอาหาร พวกกบจึงไปร้องต่อเทพเจ้า อีก ขอให้เอานกกระสากลับไปเสีย และให้ส่งนายใหม่มาแทน เทพเจ้าจึงกล่าวว่า
" เมื่ออยู่กันสบายๆ อยู่ดี ๆ แล้ว พวกเจ้าก็ไม่พอใจ เมื่อเกิดเรื่องขึ้นเช่นนี้ พวกเจ้าก็ต้องทนเอาละ"

นะคะ...อ่านไปๆ...ก็แอบชื่นชมตัวเองว่า..คิดได้ตรงจุดจริงๆ..(เรื่องนิทานน่ะค่ะ)ทุกวันนี้เราเป็นกบเลือกนายหรือเปล่านะลองคิดกันเล่นๆ ดูสิคะว่ามันเข้าเค้านิทานเรื่องนี้มั๊ยน๊อเลือกนายจนได้ดี เลือกจนพวกเราทุกคนมีรายหัวและต้องตกเป็นหนี้โดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว...555555.....แต่ก็อยากขอเตือนว่า...ระวังกลุ่มนกกระสาที่มีทั้งกระสาหล่อ กระสาตัวดำตาโปน แด๊ก สปก.104 หม่ำงบ กู้เงินมาล้างผลาญ (เป็นว่าเล่น)แล้วกว่าจะรู้ตัวว่าถั่วสุกงาก็ไหม้ซะแล้ว...ทุกอย่างก็สายเกินแก้แล้ว...เฮ้อ..เขียนเองเศร้าเอง...

นอกจากขำและสะใจภาพแล้ว..ยังสะใจในคอลัมน์คาบลูกคาบดอกของคุณหมัดเหล็ก ที่เขียนว่า

การสร้างภาพในโลกสากล เป็นเรื่องที่น่าอับอาย โลกยิ่งเจริญต่อมจริยธรรมก็คงต้องมีมากขึ้น วันสองวันมานี้ กรณีที่มีเสื้อแดงบุกทำเนียบ ผมก็เพิงจะเห็นการทำหน้าที่ของ กองทัพ เป็นครั้งแรก "สีเขียวแน่นทำเนียบ" สีแดงก็ล้อมทำเนียบไว้แน่นหนาแต่เข้าใจว่าคงไม่มีอะไรรุนแรง เนื่องจากสีแดงเองก็ระวังไม่ให้ซ้ำรอยสีเหลือง เนื่องจากประนามไว้เยอะ เช่นเดียวกัน ฝ่ายรัฐบาลก็ต้องป้องกันความวุ่นวายและความรุนแรงกันสุดฤทธิ์ เนื่องจากสร้างภาพเอาไว้แล้วว่าถ้ารัฐบาลชุดนี้มาบริหารประเทศทุกอย่างจะสงบ ที่กลัวกันว่าจะเกิดม็อบ หรือมือที่สาม ทำนองนี้คงไม่เกิด สีเหลืองก็ต้องรักษาหน้ารัฐบาลเอาไว้บ้างแบ่งประชาชนแบ่งสีกันเสร็จสรรพเหลืออย่างเดียวแบ่งประเทศ

เช่นเดียวกับที่เพิ่งจะมาหน้าบางเอาตอนที่เป็นเจ้าภาพจัดประชุมสุดยอดผู้นำอาเซียนกันในวันนี้ ที่ตอนปฏิวัติรัฐประหารไม่รู้จักอายซ้ำร้าย คนที่มีส่วนร่วมในการปฏิวัติรัฐประหาร ยังลอยเฉิบอยู่ในสังคม ปูนบำเหน็จรางวัลกันยกใหญ่

มองภาพในมุมกว้างจะเห็นถึงอันตรายของ การทำลายกฏกติกาในระบอบประชาธิปไตย ฝ่ายหนึ่งเหมือนไข่ในหิน จะเน่าอย่างไรก็ช่วยกันประคับประคองออกหน้าออกตา

อีกฝ่ายถูกไล่ต้อนจนตกขอบ บีบจนไม่มีรูหายใจ ก็ต้องสู้กันไปอย่างนี้จนกว่าจะตายไปข้าง นี่ต่างหาก คือ เหตุแห่งทุกข์ของประเทศ แล้วประชาชนได้อะไร วิธีดับทุกข์ง่ายนิดเดียว แค่คืนความเป็นธรรมให้กับทุกฝ่าย ทั้งสิทธิเสรีภาพที่ควรจะมีในกติกา รวมถึงตัว พ.ต.ท ทักษิณ ชินวัตร ที่กลัวกันนักกลัวกันหนา แค่เสียงโฟนอินเข้ามาก็อยู่ไม่สุข (ซะแล้ว - อันนี้เติมเพื่อความสะใจ)

เพราะทุกวันนี้ที่เดือดร้อน คือ คนไทยประเทศไทย อ่านข่าวต่างประเทศ คุณทักษิณได้รับวีซ่าไม่รู้กี่ประเทศ ได้เป็นพลเมืองพิเศษของทั้งรัสเซียและเยอรมัน ล่าสุดนิการากัวเชิญให้เป็นที่ปรึกษาระบบโทรคมนาคม เชิญไปเป็นที่ปรึกษาหวยลอตโต้ ได้วีซ่าพิเศษ ที่ไปไหนก็ได้ในโลกนี้โดยไม่ต้องทำวีซ่า ยกเว้นอยู่ 3 ประเทศ ที่พำนักในตะวันออกกลางจะเลือกเอาประเทศไหนก็ได้เจ้าของประเทศยินดีต้อนรับ (เจ็บมั๊ยคนที่ผลักดัน)

มีแต่เราที่ดิ้นกระเสือกกระสนกันอยู่ ทำไมรัฐบาลไม่ตั้งวงเจรจาอย่างเป็นทางการ รับรองความปลอดภัยและให้ความเป็นธรรมในระบบยุติธรรมลบล้างข้อกล่าวหาที่ไม่เป็นธรรมทั้งหมด

พูดตรงๆ ที่เฉไฉกันอยู่เพราะถ้า คุณทักษิณกลับมา ประชาธิปัตย์ก้ไม่ได้เป็นรัฐบาล เสือสิงห์กระทิงแรดทั้งหลายก็แรดไม่ออก กองทัพก้ทำกิจกรรมล้างท่อไม่สะดวก สีเหลืองก็หนาวๆ ร้อนๆ จริงมะ....

....55555.....จาก 2 เรื่องที่เอามาลงดูๆ แล้วพวกเราทุกคนน่าสงสารหมด ตกหลุมพรางหลุมเพาะที่กลุ่มคนกลุ่มหนึ่งกระชากพวกเราให้ลงไปเล่นกับความสกปรกโสมม บนคาบน้ำตาของประชาชน เพื่อดึงความยิ่งใหญ่ให้พวกตัวเอง...อ่านเล่นๆ นะคะ ไม่เครียด...แต่จริงค่ะ...55555....

ลองอ่านเวปนี้กันเล่นๆ นะคะ " http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=inasuma&month=02-2009&group=2&date=27&gblog=13 " พอดีเปิดไปเจอค่ะ..

Goodbye Song
มาช่า


You may be right about me baby
And you could be right about her too
Loving you was more than I could say or do
But will you still Miss me though were through

When you say GoodbyeI was blue
Love gets you height but mine cant do
For the last Time let me say that I love you
And So I singthe Goodbye Songto you

You would not see my love in every way
But I wont blame your heart in anyway

All that I dreamed has gone away
How can I go on when you wont stay
My only love has gone so now I lone for yesterday

And so I play this Goodbye Song to you

You would not see my love in every way
But I wont blame your heart in anyway

All that I dreamed has gone away
How can I go on when you wont stay
My only love has gone so now I lone for yesterday

And so I play this Goodbye Song to you
And so I play this Goodbye Song to you
And so I play this Goodbye Song to you