วันเสาร์, กุมภาพันธ์ 14, 2552

(มี) เพียงเธอ (ก็พอแล้ว)

.




พักนี้ปวดหัวบ่อยๆ...วันนี้ (วันศุกร์) งานยุ่งตามเคย ต้องนั่งวาดแผนที่ลงทางด่วนจากยมราชจนถึงที่ทำงานให้กับวิทยากรที่เชิญมาเป็นวิทยากรให้กับงานประชุมที่จะเริ่มมีในอาทิตย์หน้า วิทยากรจาก จ.ชลบุรี เดินทางมาแบบมาเช้าเย็นกลับ จำนวน 4 ครั้งล่ะที่วิทยากรต้องขับรถไปๆ มาๆ ตอนติดต่อวิทยากรได้ฟังเสียงวิทยากร คนฟังลงความเห็นว่าหล่อ...เพราะเสียงหล่อมากๆ...สาวๆ ก็เลยกระตี๊กระด๊ากันใหญ่....เมื่อวานเปิดเจอรูปวิทยากรในเวป...เรียกกันมาดู...ก็นั่งขำกันไป ไม่ได้ขำรูปวิทยากรนะคะ ขำการคาดหวังของสาวๆ ที่ยังร้างคู่...สรุป เสียงไม่สามารถบอกหน้าได้....555555....แต่อย่างนั้นยังมีคนแอบหวังต่อไปว่าตัวจริงกะรูปคงไม่เหมือนกันอีกแน่ะ...เอาเข้าไปคนเรา...




มีคนส่งรูปและข้อความวาเลนไทน์แบบสไลด์โชว์มาให้...ขอบคุณนะคะที่เสียเวลาทำให้...เห็นรูปแล้วอมยิ้มเลยค่ะ...แต่เป็นรูปลับเฉพาะของเราสองคนไม่กล้าเอาออกมาโชว์ แบบว่ากลัวคนเข้ามาดูแล้วจะหมั่นไส้มากกว่าจะชื่นชม...55555....เลยขอเก็บไว้ดูกันสองคนนะคะ เอาสไลด์นี้มาดูแทนและกันค่ะไม่เลี่ยนดีเนอะค่ะ







วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์แล้วสินะ...ความจริงวันไหนไม่สำคัญ ไม่ได้คิดอะไรมากกับวันสำคัญ เพราะอดีตที่เคยเจ็บปวดทุกครั้งที่เมื่อถึงวันสำคัญต่างๆ แล้วต้องมานั่งคิดถึงสิ่งที่คนเคยรักทำให้กัน มันเจ็บปวด...ปัจจุบันเปลี่ยนแนวคิดใหม่...ไม่มีวันไหนสำคัญสำหรับเรา วันไหนก็ได้ที่เรายังคงรักกันได้เสมอ...อีกอย่างวันวาเลนไทน์ปีนี้เราสองคนมีธุระส่วนตัวที่ต้องทำด้วยกันทั้งคู่...และตั้งแต่ผู้หมวดทำงานก็ไม่มีเวลาได้คุย ได้เจอกันเลย ที่ทำงานก็ห่างไกลกันมาก บ้านก็คนละทางและห่างกันคนละโยชน์อีก ไปมาก็ไม่สะดวก แต่ระยะทางไม่ได้เป็นเงื่อนไขในคนสองคนที่จะรักกันต่อไป ถ้าหากว่าคนสองคนต่างเข้าใจในความเป็นไปในกันและกัน ทุกอย่างก็เหมือนเดิม ความรู้สึกก็ไม่เปลี่ยนแปลง คบกันไป คบกันมา ความรู้สึกก็ผูกพันกันเหมือนเพื่อน เหมือนพี่ เหมือนน้อง ไปซะงั้น แต่ยังงัยก็ขอบคุณที่ยังอุตส่าห์ฝ่าความง่วงงุนมานั่งทำรูปสไลด์ส่งมาให้ดูนะคะ...ขอบคุณค่ะ...




มีใครคนหนึ่งส่งชอคโกแลต การ์ด และแสตมป์วันวาเลนไทน์มาให้ ซึ่งเค้าก็ส่งให้แบบนี้มาให้ทุกๆ ปี ขอบคุณค่ะที่ยังรักและคิดถึงกันแบบนี้ไม่เปลี่ยนแปลง...และพร้อมอยู่เคียงข้างกันเสมอ..ขอบคุณความรักที่มีแต่ความบริสุทธิ์ใจให้กันไม่ว่าคนๆ นี้จะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรก็ตาม...ก็ขอบันทึกไว้ตรงนี้และกันค่ะ




ขอให้ทุกคนที่มีความรัก..มีความรักที่ดีและสมหวังกันทุกคนนะคะ ส่วนใครที่ยังไม่มีก็ขอให้โชคดีได้เจอะเจอคนที่ดีๆ มีรักแท้และความจริงใจให้กันตลอดไปค่ะ...

















เพียงเธอ
พิช วิชญ์วิสิฐ หิรัญวงษ์กุล


อยากจะ ขอบคุณ ที่รู้ใจ เข้าใจ สิ่งดีดี ที่ให้มา
อยากจะ ขอบคุณ ที่สัญญา ว่าใจ ไม่มี วัน ห่างเหิน

กับคน หนึ่งคน ที่ไร้ วัน เวลา หมดกำลัง จะก้าวเดิน
จากคน ที่เคย เจ็บเหลือเกิน ที่ใจ กลับกลาย เป็น เบิกบาน

ผ่านคืนวัน โหดร้าย นานเหมือน ชั่วกาล
กลับมีคน ห่วงใยกัน สุขใจ ทุกวัน มีเธอ อยู่ข้างกาย
เริ่มรู้จัก ความหวาน กับรัก ลึกซึ้ง หมดใจ
เริ่มรู้จัก ความหมาย ของคืนวัน

แค่คน หนึ่งคน กับหัวใจ ให้เธอ หมดไปเลย ที่ฉันมี
จะเป็น จะตาย จะร้ายดี ไม่แคร์ ไม่เคย จะหวั่นไหว
จะมี แต่เธอ ที่แสนดี ร่วมทาง ตราบจน วันที่ สิ้นใจ
หนึ่งวัน จะนาน สักเท่าไร ถ้าไกล ห่างเธอ ไปสักวัน

ผ่านคืนวัน โหดร้าย นานเหมือน ชั่วกาล
กลับมีคน ห่วงใยกัน สุขใจ ทุกวัน มีเธอ อยู่ข้างกาย
เริ่มรู้จัก ความหวาน กับรัก ลึกซึ้ง หมดใจ
เริ่มรู้จัก ความหมาย ของคืนวัน

ให้เธอ ได้ยิน เสียงจาก ใจฉัน
ที่จะคอย บอกทุก คืนวัน ว่ารักเธอ

ผ่านคืนวัน โหดร้าย นานเหมือน ชั่วกาล
กลับมีคน ห่วงใยกัน สุขใจ ทุกวัน มีเธอ อยู่ข้างกาย
เริ่มรู้จัก ความหวาน กับรัก ลึกซึ้ง หมดใจ
เริ่มรู้จัก ความหมาย ของคืนวัน

เสียงใจ ฉันเอง ร้องเพลง ให้เธอ
ฟังอยู่ คือเสียง ดังจากใจ
ร้องเพลง ที่ใคร ไม่อาจ ฟังเสียง ใจฉันเอง
ร้องเพลง ให้เธอ ฟังอยู่ คือเสียง ดังจากใจ
ร้องเพลง ที่ฟัง เข้าใจ เพียงเรา


1 ความคิดเห็น:

  1. Happy valentine's day ค้าบ
    งานเข้าวิ่งวุ่นตลอดเลย นี่ก็เพิ่งจะกลับถึงบ้าน
    slide ของพี่น่ารักดีจัง ชอบมากคับ หุ หุ

    ขอแค่รักกันสม่ำเสมอ ทุกวันก็เป็นวาเลนไทน์อยู่แล้วเนอะ
    รักนะคับ จุ๊บๆๆ

    ตอบลบ

ออกความเห็นสักนิดจะมีข้อคิดให้อ่านทุกว้นค่ะ

Personlove