วันที่เก้า : เลือดรักชาติต้องแบบนี้สิ

เพลง: บอกรักกับดาว
ศิลปิน: วิเชียร ตันติพิมลพันธ์


ตอนเช้าฟังข่าว....เพื่อนบ้านอัป....ย์...ที่อยู่ติดกับประเทศเรา ที่พูดและทำ แบบเอาแต่ได้ย่ำยีชายแดนของเรา..คงคิดสินะว่าตอนนี้ประเทศเราขาดความสามัคคี แล้วคิดจะย่ำยี คิดจะทำแบบประวัติศาสตร์ของประเทศมันที่ผ่านมา...คือ เล่นงานพวกเรายามที่พวกเราทะเลาะกันเองและอ่อนแอ...แล้วผลทุกครั้งที่มันทำแบบนี้มันต้องแพ้ภัยตัวเองต้องพ่ายแพ้เราตกเป็นเมืองขึ้น จนในที่สุดเสียชาติให้กับฝรั่งเศสไป...นั่นเพราะ....ความไม่ซื่อสัตย์ ในคำสัญญาและสาบานที่ให้ไว้ยามที่มาขอความช่วยเหลือจากประเทศเรา...ตามหลักพระพุทธศาสนา ทำดีย่อมได้ดี ผีบ้านผีเรือนย่อมคุ้มครอง คนคิดไม่ดี คิดไม่ซื่อ อกตัญญูต่อผู้มีพระคุณต่อแผ่นดินที่ช่วยเหลือมัน ก็ต้องมีอันฉิบหายวายวอดไป...ต้องมีอันเป็นไปสมกับความไม่ดีที่ทำ...รู้จักคนไทยน้อยไปถึงเราจะกัดกันเอง...อุ๊ย..ไม่ใช่ ถึงเราจะผิดใจกันบ้าง..มีการทะเลาะเบาะแว้งกันบ้าง...แต่ถึงที่สุดเราก็ไม่ยอมให้ใครมารุกรานประเทศเราเป็นเด็ดขาด...เพราะเราจะส่งทีมเสื้อเหลือง ที่ประกาศว่ารักชาตินักหนา ผสมกับทีมสีแดงที่ต่อต้านกบฏ ไปเป็นแนวหน้าก่อนอื่นจะแต่งตั้งแม่ทัพเสื้อเหลือง ทั้ง 9 ที่เคยประกาศว่า ทำสงครามเก้าทัพ ที่คอยต่อยตีทำเนียบให้เป็นรูตามฝาตามกำแพงให้ไปต่อยตีตามแนวเขตชายแดน ยึดชายแดนแบบยึดทำเนียบ แล้วชักชวนพี่น้องครับทั้งหลายไปเป็นรั้วเหมือนที่เคยทำมา...เมื่อทำสำเร็จเมื่อไร เมื่อนั้นชาวประชาชีจะเคารพนับถือว่า รักชาติจริงๆ...เชิญเลยค่ะตามอำเภอน้ำใจ...แสดงออกเต็มที่ว่ารักชาติ...คราวนี้คงไม่มีใครว่าได้ค่ะ....พิสูจน์ตัวเองค่ะ...

มาดูประมวลภาพ วีรบุรุษ กู้ชาติ ตัวจริงที่เค้าบอกว่า ไม่ได้ใส่สีเหลือง (ตามข่าวว่าอย่างนั้นไม่ได้เมกขึ้นเอง)ภาพโดย ศิริเกษ หมายสุข และ เกลียวทิพย์ นันทะบัน ผู้สื่อข่าวภูมิภาคมติชน

เป็นภาพข่าวทหารไทยได้รับบาดเจ็บระหว่างปะทะกับทหารกัมพูชา ในพื้นที่ ต.เสาธงชัย อ.กันทรลักษ์ จ.ศรีสะเกษ ห่างจากปราสาทพระวิหารไปทางด้านทิศตะวันตกเฉียงเหนือประมาณ 2 กิโลเมตร หลังทั้งสองฝ่ายตรึงกำลังคุมเชิงกันมาหลายวัน ฝ่ายไทยบาดเจ็บ 4 นาย ขณะที่ฝ่ายกัมพูชาบาดเจ็บจำนวนมาก

และภาพของกองทัพภาคที่ 2 เคลื่อนกำลังพลและรถถังเข้าตรึงพื้นที่พิพาทบริเวณบ้านภูมิซรอล ต.เสาธงชัย อ.กันทรลักษ์ จ.ศรีสะเกษ หลังทหารไทยและกัมพูชา ตั้งกองกำลังคุมเชิงกันอยู่กระทั่งเกิดปะทะกันในที่สุด มีทหารของทั้งสองฝ่ายได้รับบาดเจ็บ


ดูกันซะให้เต็มตานะคะ...แล้วทะเลาะกันต่อไป...เพื่อให้บ้านเมืองเราเสียหายหนักมากกว่านี้...บาดเจ็บล้มตายทั้งที...ให้ดูภาพเหล่านี้เป็นตัวอย่าง...ว่ามีเกียรติมีศักดิ์ศรีเพียงใดไม่ต้องไปร้องแล่แห่กระเฌอบอกใครๆ ว่าตรูข้าเสียสละเพื่อประเทศ ด้วยเลือดรักชาติอย่างเต็มเปี่ยม ดูภาพเหล่านี้ไม่เห็นมีทหารหาญคนไหนออกมาป่าวประกาศ ชักชวนให้ใครต่อไปใครไปร่วมอุดมการณ์จริงบ้างไม่จริงบ้างแล้วปล่อยให้พี่น้องครับต้องตายไปโดย 9 คนอยู่รอดครบทุกคนในทุกครั้งที่เกิดเรื่องราวการสูญเสีย...เราสูญเสียพอแล้วหรือยัง..ไม่ว่าผู้คน ความรู้สึก สูญเสียสิ่งของ เงินทอง ภาษีของชาติที่ควรนำมาพัฒนาประเทศให้เจริญก้าวหน้า ดีกว่ามาเสียเวลาเรียกร้องไปวันๆ เพื่ออะไรที่เราเองมองภาพไม่ออกว่าตกลงเค้าทำเพื่ออะไรกันแน่ อ้ายโน่นก็ไม่ อ้ายนี่ก้อไม่ได้ อันโน้นก็ไม่เอา อันนี้ก็ไม่ดี...ลองทบทวนกันใหม่นะคะว่าเกิดมาทั้งที เกิดในผืนแผ่นดิน เป็นคนไทยเต็มตัว ทำอะไรให้ประเทศบ้าง...ถ้าหากคิดว่ายังไม่ได้ทำก็จงอย่าช่วยกันทำลายประเทศให้มากกว่านี้เลยค่ะ...มันเจ็บค่ะ โดยเฉพาะคนเขียน เจ็บมากกับความรู้สึกที่เห็น ได้ยิน ได้รับทุกวันนี้ค่ะ...

เพลงแด่ทหารหาญในสมรภูมิ

ประพันธ์คำร้องและทำนองโดย แมนรัตน์ ศรีกรานนท์

ขับร้องโดย สวลี ผกาพันธ์ และ วงดุริยางค์กองทัพเรือ

เรียบเรียงเสียงประสานโดย หม่อมหลวงอัศนี ปราโมช

(หญิง)
ดวงดาวสกาวหม่น อัสสุชลสิหลั่งไหล
อาบร่างนักรบไทย ในพนาแสนอาดูร
เจ็บช้ำระกำจิต มิเคยคิดจะสิ้นสูญ
ประวัติศาสตร์จะเทิดทูน วีรกรรมอันอำไพ
(หมู่)

เพื่อนแก้วผู้แกล้วกล้า ทอดกายา ณ แดนไกล
ต้องเหน็บหนาวร้าวฤทัย อย่างโดดเดี่ยว และเดียวดาย
รอบข้างมีร่างเพื่อน นอนกล่นเกลื่อนชีวาวาย
กอดปืนไว้แนบกาย ชีพสาหัสด้วยดัสกร
เพื่อนถูกบุกกระหน่ำ อริล้ำทั่วสิงขร
เพราะห่วงแหนแดนมารดร จึงมอบชีพเป็นชาติพลี
เพื่อนสู้ด้วยมือเปล่า จู่โจมเข้ารุกราวี
กระสุนหมดแต่ยังมี สติมั่นในดวงมาลย์
มิยอมให้ธงชาติใด ปลิวไสวบนทัพฐาน
แม้ร่างจะแหลกราญ แต่ไตรรงค์คงยั่งยืน
ขอเทิดเพื่อนร่วมตาย ด้วยอาลัยสุดจักฝืน
หากช้ำต้องกล้ำกลืน เพื่อหน้าที่อันจีรัง
จำไว้ผู้รุกราน จะต่อต้านสุดกำลัง
หากชีพเราคงยัง ขอแลกชีพกับไพรี
หยาดเลือดทุกหยาดหยด ที่หลั่งรดปฐพี
จะชดใช้ในครานี้ จะต้องปลาตและพินาศไป
จะหาญสู้กับทรชน ผู้คิดปล้นอธิปไตย
ไล่ออกนอกแดนไทย เพื่อวิญญาณทหารเรา

(หญิง)
ขอเชิญทหารกล้า จงนิทรายังที่เนา
หลับเถิดอย่าหมองเศร้า จะปกป้องผองผไท...

(ใครจะคอมเมนท์ความเห็นที่แตกต่างหรือว่าคนเขียนเชิญตามสบายค่ะสิทธิส่วนบุคคลไม่ว่ากัน..ยอมรับได้ค่ะ เพราะถ้าพิมพ์เป็นภาษาไทยมา เราถือว่าเป็นคนไทยด้วยกัน ไม่ว่าความคิดแตกต่างยังไงเราก็รักคนไทยค่ะ)