ยังคงอยู่ในช่วงเทศกาลต้อนรับปีใหม่ไฟแรง(น่ากลัว)

.

.

ยังไงตอนนี้ก็ยังอยู่ในช่วงเทศกาลปีใหม่ ถึงปีนี้จะดูซบเซาเพราะสารพัดปัญหาที่เกิดกับประเทศเรา...เอาน่า..ยังไงก็อดทนให้ถึงที่สุดแล้วกันค่ะ คนที่อดทนเท่านั้นที่จะอยู่ได้บนโลกใบนี้ได้...เป็นกำลังใจให้ตัวเอง ให้คนใกล้ตัว และทุกคนนะคะ ขอเอาพร 4 ข้อของท่าน ว.วชิรเมธี มาเป็นข้อคิดสำหรับบล๊อกนี้ท่านบอกว่า :-

1. อย่าเป็นนักจับผิด

.

คนที่คอยจับผิดคนอื่น แสดงว่า หลงตัวเองว่าเป็นคนดีกว่าคนอื่น ไม่เห็นข้อบกพร่องของตนเอง "กิเลสฟูท่วมหัว ยังไม่รู้จักตัวอีก" คนที่ชอบจับผิด จิตใจจะหม่นหมอง ไม่มีโอกาส จิตประภัสสร" ฉะนั้น จงมองคน มองโลกในแง่ดี"แม้ในสิ่งที่เป็นทุกข์ ถ้ามองเป็น ก็เป็นสุข"

2. อย่ามัวแต่คิดริษยา

.

"แข่งกันดี ไม่ดีสักคน ผลัดกันดี ได้ดีทุกคน"คนเราต้องมีพรหมวิหาร 4 คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขาคนที่เราริษยาเป็นการส่วนตัว มีชื่อว่า "เจ้ากรรมนายเวร" ถ้าเขาสุข เราจะทุกข์ ฉะนั้น เราต้องถอดถอนความริษยาออกจากใจเรา เพราะไฟริษยา เป็น "ไฟสุมขอน" (ไฟเย็น) เราริษยา 1 คน เราก็มีทุกข์ 1 ก้อนเราสามารถถอดถอนความริษยาออกจากใจเราโดยใช้วิธี "แผ่เมตตา" หรือ ซื้อโคมมา แล้วเขียนชื่อคนที่เราริษยา แล้วปล่อยให้ลอยไป

3. อย่าเสียเวลากับความหลัง

.

90% ของคนที่ทุกข์ เกิดจากการย้ำคิดย้ำทำ "ปล่อยไม่ลง ปลงไม่เป็น"มนุษย์ที่สลัดความหลังไม่ออก เหมือนมนุษย์ที่เดินขึ้นเขาพร้อมแบกเครื่องเคราต่างๆ ไว้ที่หลังขึ้นไปด้วยความทุกข์ที่เกิดขึ้นแล้ว จงปล่อยมันซะ "อย่าปล่อยให้คมมีดแห่งอดีต มากรีดปัจจุบัน"อยู่กับปัจจุบันให้เป็นให้กายอยู่กับจิต จิตอยู่กับกาย คือมี "สติ" กำกับตลอดเวลา

4. อย่าพังเพราะไม่รู้จักพอ

.

"ตัณหา" ที่มีปัญหา คือ ความโลภ ความอยากที่เกินพอดี เหมือนทะเลไม่เคยอิ่มด้วยน้ำ ไฟไม่เคยอิ่มด้วยเชื้อ ธรรมชาติของตัณหา คือ "ยิ่งเติมยิ่งไม่เต็ม"ทุกอย่างต้องดูคุณค่าที่แท้ ไม่ใช่ คุณค่าเทียม เช่น คุณค่าที่แท้ของนาฬิกา คืออะไร คือ ไว้ดูเวลาไม่ใช่มีไว้ใส่เพื่อความโก้หรูคุณค่าที่แท้ของโทรศัพท์มือถือ คืออะไร คือไว้สื่อสาร แต่องค์ประกอบอื่นๆ ที่เสริมมาไม่ใช่คุณค่าที่แท้ของโทรศัพท์เราต้องถามตัวเองว่า "เกิดมาทำไม" คุณค่าที่แท้จริงของการเกิดมาเป็นมนุษย์อยู่ตรงไหน ตามหา "แก่น" ของชีวิตให้เจอ คำว่า "พอดี" คือ ถ้าพอแล้วจะ "ดี" รู้จัก "พอ" จะมีชีวิตอย่างมีความสุข
.

.

ยังไงก็เอาความรักค้ำจุนโลกนะคะ เวลาที่คนเรามีความรักจะเป็นความรักอะไรก็ตามโลกเป็นสีชมพูหมดแม้จะอยู่ในเขม่าสีดำก็ตาม...555555......ว่ามั๊ยคะคนกำลังมีความรัก...ก็ขอให้คนไทยทุกคนมีความสุขเยอะๆ ร่ำรวยกันแยะๆ และอย่ามีแพะ(รับบาป)ในสังคมเพิ่มมากกว่านี้นะคะ....

คุณค่าของรัก


เราอาจจะรอคอยใครบางคนอยู่
ใคร...ที่เข้ามาเปลี่ยนชีวิตของเราไปจากเดิม
เราอาจจะเดินไปเจอใครคนนั้นที่ปลายฟ้า
หรืออาจจะอยู่เพียงแค่ปลายสายตา




ไม่มีใครรู้ว่าปลายทางของความรักจะเป็นเช่นไร
ถ้าโชคดี เราอาจจะมีความรักดีๆ ที่ทำให้เรามีความสุข
แต่ถ้าโชคร้าย คนที่เคยสูญเสียความรักไปแล้วเท่านั้น
ถึงจะรู้ว่า เราอาจจะชดใช้สิ่งที่เราเคยทำพลาด
ด้วยความเจ็บปวด อย่างที่อาจจะไม่มีใครเข้าใจ




ในวันที่ทุกอย่างเปลี่ยนไป
เราอาจจะเสียใจกับสิ่งที่ไม่อาจหวนคืน
แต่วันนึงข้างหน้า
เราจะขอบคุณความเจ็บปวดเหล่านั้น
เราจะขอบคุณวันที่ไม่มีใคร




และไม่ว่าคืนวันที่ผ่านไปจะเจ็บช้ำสักเพียงไหน
โอบกอดตัวเองบ้างในวันที่ไม่มีใคร
ปลอบใจตัวเองบ้างในวันที่ความรักเปลี่ยนไป
โชคชะตาอาจจะพาเราไปพบเจอใครต่อใคร
ในวันที่เรามองย้อนกลับมา




หัวใจจะบอกเราเสมอว่า
ความรัก ... มีค่าเพียงใด

ปล่อยใจฝัน...
วิยะดา โกมารกุล ณ นคร

ปล่อยดวงใจ ลอยหาย เข้าไป ในเพลง
ที่ยัง บรรเลง ล่องลอยมา
ให้ใจพนอ หยอกล้อ เสียงเพลง ดีกว่า
ไม่ใฝ่ ไม่หา อะไร สักวัน

ปล่อยใจฝัน สักครั้ง เสียงเพลงดัง จะดัง เท่าไร
หากมันคอย ชะโลม ดวงใจ ปล่อยมันไป สักวัน
สู่สวรรค์ น้อยๆ ปล่อยให้ลอย ไปสู่วิมาน
ทิ้งอารมณ์ ในใจ เมื่อวาน ไม่ต้อง คิดถึงใคร

เหนื่อยเกินไป ดวงใจ ที่มัน เป็นอยู่
ไม่อยาก รับรู้ เรื่องราวใด
ใครที่ทํา ให้ใจ นี้เคย ร้องให้
ก็ไม่จํา ใว้ให้ ทรมาณ

ปล่อยใจฝัน สักครั้ง เสียงเพลงดัง จะดัง เท่าไร
หากมันคอย ชะโลม ดวงใจ ปล่อยมันไป สักวัน
สู่สวรรค์น้อยๆ ปล่อยให้ลอย ไปสู่วิมาน
ทิ้งอารมณ์ ในใจ เมื่อวาน ไม่ต้อง คิดถึงใคร

ปล่อยดวงใจ ลอยหายเข้าไปในเพลง
ที่ยังบรรเลง ล่องลอยมา
ให้ใจพนอ หยอกล้อ เสียงเพลง ดีกว่า
ไม่ใฝ่ ไม่หา อะไรสักวัน

ปล่อยใจฝัน สักครั้ง เสียงเพลงดัง จะดัง เท่าไร
หากมันคอย ชะโลม ดวงใจ ปล่อยมันไป สักวัน
สู่สวรรค์น้อยๆ ปล่อยให้ลอย ไปสู่วิมาน
ทิ้งอารมณ์ ในใจ เมื่อวาน ไม่ต้อง คิดถึงใคร

ปล่อยใจฝัน สักครั้ง เสียงเพลงดัง จะดัง เท่าไร
หากมันคอย ชะโลม ดวงใจ ปล่อยมันไป สักวัน
สู่สวรรค์น้อยๆ ปล่อยให้ลอย ไปสู่วิมาน
ทิ้งอารมณ์ ในใจ เมื่อวาน ไม่ต้อง คิดถึงใคร

ปล่อยใจฝัน สักครั้ง เสียงเพลงดัง จะดัง เท่าไร
หากมันคอย ชะโลม ดวงใจ ปล่อยมันไป สักวัน