รักคุณเท่าฟ้า

ด้วยความที่งานยุ่ง ชีวิตยุ่งเหยิง...จนทำให้ลืมบางสิ่งอย่างไม่น่าให้อภัยจริงๆ...ลืมวันซ้อมรับปริญญาของใครบางคนไปเสียได้..ทั้งที่รอวันนี้มานาน ตั้งแต่ช่วยกันลุ้น เป็นกำลังใจ ทำทุกอย่างเพื่อให้จบจนได้ และแล้วในที่สุดก็ถึงวันที่ประสบความสำเร็จ...ซึ่งเป็นวันที่ใครคนหนึ่งและอีกหลายคน เฝ้ารอดูมานานแล้ว...และคุยกันเรื่องนี้มานานมาก...ในที่สุด...เราเป็นฝ่ายลืมวันสำคัญของใครบางคนเอง.....เมื่อเช้าวันศุกร์ที่ 23 นั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อย แล้วจู่ๆ ก็อยากรู้ว่าวันนี้วันที่เท่าไรแล้ว...ตกใจเลยค่ะ แล้วเกิดความรู้สึกเสียใจ ผิดหวังตัวเอง...ก็จากที่ยุ่งเรื่องโน้นเรื่องนี้ ทำให้ลืมวันเวลา อาจไม่ใส่ใจว่าวันเวลาเปลี่ยนไปเป็นวันเดือนปีอะไร...พักนี้ลืมจริงๆ ทั้งที่หลายวันก่อนวางแผนและคิดจะทำเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างไร...ต้องขอโทษที่ลืมและใส่ใจกันน้อยเกินไป....เมื่อเช้าจึงโทร.ไปหลังจากรู้สึกผิด และเอ่ยคำว่า "ขอโทษ" และสารภาพโดยดีว่า "ลืมค่ะ" เป็นคนพูดอะไรตรงๆ แบบนี้มานานมากแล้ว อาจทำให้ใครบางคนรู้สึกไม่ดีกับคำพูดตรงๆ แต่ก็ดีกว่าจะพูดอะไรที่ไม่จริงออกไป...คนคนนั้นกลับเข้าใจและพูดคุยปกติ...จนท้ายสุดใครคนนั้นก็พูดพร้อมหัวเราะว่า "วันจริงอย่าลืมและกันล่ะ"...

ขอบคุณนะคะที่อยู่เคียงข้าง พร้อมเข้าใจในกันและกันทุกอย่างโดยไม่มีข้อแม้...แต่คนๆ นี้กลับรู้สึกแย่มากๆ ที่ทำหน้าที่ตรงนี้ไม่เคยดีพอเลย...เหมือนอยู่กับตัวเองมากไป...จนบางครั้งเหมือนลืมเลือน ไม่ใส่ใจในสิ่งที่ควรจะใส่ใจ...โชคดีที่ใครคนนั้นไม่คิดมากและพร้อมที่จะเข้าใจ แบบนี้ไงคะถึงรักและคบกันมาได้ตลอด..เพราะรักต้องเข้าใจกันและกัน...ไม่เรื่องมากในความรัก ไม่คาดหวังและไม่ต้องการอะไร นอกจากขอให้ได้รักกันเป็นเพื่อนเป็นมิตรเป็นทุกอย่างที่ดีต่อกัน

อยากยืนยันตรงนี้ว่า ถึงแม้จะขึ้ลืม แต่ไม่ใช่ไม่ใส่ใจ ถึงแม้จะดูเหมือนไม่ใส่ใจ แต่ไม่ใช่ไม่รักและคิดถึง...เพราะลึกกว่านั้นคนๆ นี้เข้าใจว่าคนๆ นั้นเข้าใจและรู้ว่าเรายังรักและคิดกันเสมอ...กาลเวลาไม่สามารถทำร้ายความรักเราสองคนได้หรอกค่ะ จริงมั๊ยคะ..."รักนะตัวเอง"


เหตุเกิดจากความขี้ลืมเผอิญไปเจอข้อมูลวิธีแก้ความขี้หลงขี้ลืม ว่ามีวิธีแก้ไขยังไง ใครจะหยิบไปใช้บ้างก็ไม่ว่ากันนะคะ ลองเลือกดูซิวาอันไหนก็นำไปใช้ได้เลยค่ะ........

ใส่นาฬิกาอีกมือนึงแทน

ถ้าคุณจะต้องทำอะไรสักอย่าง ก่อนจะออกจากบ้านหรือที่ทำงาน หรือ จะต้องหยิบอะไรติดมือไปด้วย ให้กลับนาฬิกาข้อมือ ที่เคยใส่ประจำ จากซ้ายมือ มาไว้ทางขวามือซะซี คนเรามักเหลือบตามองนาฬิกา เวลาได้เวลาจะออกไปไหน แล้วพอเหลือบไปไม่เจอ ก็จะต้องฉุกใจคิดขึ้นมาถึง สาเหตุที่สลับนาฬิกานี้ว่า จะต้องทำอะไรอีกอย่าง... เท่านี้ ก็ไม่เป็นยายแก่ขี้ลืมได้แล้ว........

ใช้ยางรัดผม รัดรอบข้อมือไว้

ถ้าไม่ได้ใช้นาฬิกาข้อมือระหว่างอยู่ที่บ้าน จะใช้ยางรัดผมหนังสติ๊ก รัดไว้รอบข้อมือก็ได้ พอเหลือบตาเห็นทีไร ก็จะนึกออกว่า จะต้องทำอะไร หรือ จะรัดสองข้าง ๆ ซ้ายเรื่องบ้าน ข้างขวา เรื่องที่ทำงาน ก็ไม่มีใครว่า.....

ตั้งของให้ผิดที่

คุณนึกอะไรออกวูบนึงขึ้นมาตอนเข้านอนเรียบร้อยแล้ว ครั้นจะกระโจนลงจากเตียง มาคว้ากระดาษดินสอจดไว้ ก็แสนเกียจคร้านเป็นกำลัง ให้ทำอย่างนี้คือ เอียงโป๊ะโคมไฟข้างเตียงไว้ ในท่ากระเท่เร่ซี หรือไม่ก็ตั้งนาฬิกาปลุกวางไว้บนพื้นห้อง แทนโต๊ะข้างเตียงเหมือนเดิม ตอนเช้ามืด คุณเห็นโป๊ะไฟเอียง หรือ นาฬิกาตั้งอยู่ผิดที่ ก็จะนึกออกเองว่า จะต้องทำอะไร.....

จดใส่กระดาษ

ปะเอาไว้อันนี้ใช้ได้ผลบางเวลาเท่านั้นเอง ถ้าทำบ่อย ๆ ก็ไร้ผล คือ เขียนตัวโน๊ตตัวเบ้อเริ่ม ปิดไว้ที่หน้ากระจกห้องน้ำ ให้เห็นตอนล้างหน้าแปรงฟัน หรือ ปะไว้ตรงประตูบ้าน จะได้เห็นก่อนออกจากบ้าน.....

พกนาฬิกาปลุกตั้งเวลาไว้

คุณมีนัด จะต้องโทรศัพท์หาใครสักคนหนึ่ง ตอนสิบโมง จะมีประโยชน์อะไร ที่จะมานั่งจ้องนาฬิกา ตั้งแต่แปดโมงครึ่งเป๋ง เพราะ กลัวพลาดนัด ก็พกนาฬิกาปลุกเอาไว้ตั้งซี พอได้เวลา มันส่งเสียงกริ้งขึ้นมา ก็ได้การแล้ว ข้อสำคัญคือ อย่าเดินไปไหน ๆ แล้วเอานาฬิกาตั้งไว้บนโต๊ะ ก็แล้วกัน รับรอง ไม่ได้ยินแน่ ๆ.....

วางของในที่ๆ จะต้องเห็นทุกวัน

เรื่องนี้ง่ายมากถ้าคุณจะต้องหอบของอะไรไปที่ทำงาน ในวันพรุ่งนี้ ก็ให้เอาไปวางไว้ที่ประตูบ้านซี ตอนเช้า ก่อนก้าวออกไป ก็ต้องเจอของชิ้นนี้ ให้หอบไปอยู่ดี.....

วางของคู่กับสิ่งที่ต้องทำทุกวัน

ถ้าคุณจะต้องทำอะไรสองอย่างในเวลาเดียวกัน นั้นง่ายมาก เช่น ต้องกินยาตอนเช้า ก็ให้เอากระปุกยารัดติดไว้กับแปรงสีฟัน พอตื่นเช้ามาสีฟัน ก็จะต้องกินยาแน่ ๆ เพราะ มันติดกันอยู่นี่นา.....

จัดตารางเวลา

ทำรายการต่าง ๆ เอาไว้ว่าของอันไหน อยู่ที่ไหน แล้วใช้ให้เป็นประโยชน์ จัดตารางเวลาว่า วันไหนจะเป็นวันเคลียร์ใบเสร็จต่าง ๆ วันไหน เป็นวันไปจ่ายตลาด ทำให้เป็นกิจวัตร แล้วคุณจะไม่ลืมไปอีกนานแสนนาน

รักคุณเท่าฟ้า

หากฉันบิน บิน บินไป ได้ดั่งนก
ฉันจะบิน บิน บินไป ในนภา

หากฉัน ลอยล่องลม เหนือฟากฟ้า
ฉันจะมอง ลงมา ยังผืนดิน
โลกมนุษย์ แสนกว้างใหญ่ เหลือเกิน
ยิ่งมอง ยิ่งเพลิน จำเริญหัวใจ

พื้นแผ่นดิน แลดูเป็น สีเขียว
พื้นแผ่นน้ำ แลดูเป็น สีคราม
อาจจะเคย มีใคร ตั้งคำถาม
โลกมนุษย์ แสนกว้างใหญ่ เหลือเกิน
ยิ่งมอง ยิ่งเพลิน จำเริญหัวใจ

ความงาม ความรัก มีมา ตามธรรมชาติ
เดิมวาด แต่งแต้ม แสงสี ตามใน ใจตน
มีฟ้า มีน้ำ มีดิน หินทราย และผู้คน
ร่วมสุข ทุกข์ทน สร้างแผ่นพ้น ดินไทย

หากคุณบิน บินไป ได้ดั่งนก
ยามเมื่อคุณ บินไป ในนภา
ยามเมื่อคุณ ล่องลอย บนฟากฟ้า
มองลงมา เบื้องล่าง ยังผืนดิน
โลกมนุษย์ แสนกว้างใหญ่ เหลือเกิน
ยิ่งมอง ยิ่งเพลิน จำเริญหัวใจ

กระแส เสียงเพลงนี้ จากฟากฟ้า แสนไกล
ฝากความ ในใจ ให้มวล หมู่ชน ทุกคน
อันความ เป็นจริง ที่มอง เห็นมา จากฟ้า เบื้องบน
ฟ้าอยู่ ค้ำคน คนไม่อยู่ ค้ำฟ้า
ฟ้าอยู่ ค้ำคน คนไม่อยู่ ค้ำฟ้า