ไม่เหลือเหตุผลที่จะรัก

แม้เวลาจะผ่านไปเนิ่นนานเพียงไร
แต่ใจดวงนี้ยังคงคิดถึง
แม้เวลาจะผ่านไปนานนับปี..
ในบางเวลาก็ยังคงมีเงาของใครคนหนึ่งแว๊บเข้ามา
แม้ใครจะบอกว่า...เวลาจะช่วยให้ลืมทุกอย่างได้..
แต่น่าแปลกหัวใจดวงนี้กลับไม่เคยลืมเธอ
แม้จะรู้สึกว่า..เสียใจเวลาที่คิดถึงใครคนนั้น
เพราะมันได้กลายเป็นอดีตไปแล้ว..
แต่ฉันก็ยังคงคิดถึงเสมอ...
จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี
จากปีจนจวบชีวิตจะหาไม่...
ก็จะจดจำเธอไว้ตลอดไป...


ข้อความข้างบนยิ่งเขียนยิ่งเจ็บ ยิ่งอ่านยิ่งปวดใจ
แต่คงซาดิสต์ที่อยากเจ็บและปวดใจ เมื่อคิดถึงใครคนนั้น
ก็แค่ในบางเวลาที่รู้สึกโหยหาใครคนหนึ่ง...
ในวันเวลา..ที่อาจมีใครต่อใครเข้ามา..
แต่ขอสักนิดเหอะนะ

ขอแค่คิดถึงเท่านั้นพอ...(ไม่ใช่หนังนะ)

ยิ่งคิดยิ่งเครียด ยิ่งคิดยิ่งคิดถึง ยิ่งทำให้ทุกข์...ทอดถอนใจ..
แล้วจะคิดเรื่องราวที่ทำให้ตัวเองรู้สึกทุกข์ทางใจไปทำไมกันเนอะ..

มาเรียนรู้วิธีสร้างความสุขด้วยตัวเองกันดีกว่าเนอะค่ะ...

ไม่เหลือเหตุผลจะรัก
แก้ม

ผู้หญิง คนนึง เวลา มีใจ ก็มัก จะหา เหตุผล
เพื่อให้ อภัย.. ให้คน ที่เรา.. นั้นแคร์ได้
เฝ้าหา ข้อดี ข้างใน ตัวเธอ มาลบที่เธอ ทำร้าย
ปลอบให้ ตัวเอง.. มีกำลังใจ.. รักเธอ เรื่อยมา

แต่กี่ ทีแล้ว ที่ทน กี่หน ต้องเสีย น้ำตา
จนฉัน หมดกำลัง.. หมดเวลา..
หมดข้ออ้าง.. กับใจ.. จะยอม เธอแล้ว...

ไม่เหลือ ซักเหตุผล ที่ฉัน จะรัก เธอต่อไป
ใจมี แค่นี้.. ให้เจ็บ แค่ไหน.. พอเถอะ พอที
ทุกเสียง ในใจฉัน บอกให้ เราเลิก กันไป เท่านี้
ผู้หญิง คนเดิม ไม่มี.. อีกแล้ว
ha…

จดไว้ ในใจ เป็นบท เรียนนึง ท่องไว้ ให้ซึ้ง เสมอ
อย่ารัก ใครจน.. ไม่มอง ความจริง.. ที่เป็นอยู่
อาจเสีย เธอไป ในวัน นี้แล้ว ปวดร้าว ไปนาน ก็รู้
แต่ก็ ยังดี.. กว่าอยู่ เสียใจ.. ทั้งชีวิต เพราะเธอ

แต่กี่ ทีแล้ว ที่ทน กี่หน ต้องเสีย น้ำตา
จนฉัน หมดกำลัง.. หมดเวลา..
หมดข้ออ้าง.. กับใจ.. จะยอม เธอแล้ว...

ไม่เหลือ ซักเหตุผล ที่ฉัน จะรัก เธอต่อไป
ใจมี แค่นี้.. ให้เจ็บ แค่ไหน.. พอเถอะ พอที
ทุกเสียง ในใจฉัน บอกให้ เราเลิก กันไป เท่านี้
ผู้หญิง คนเดิม ไม่มี.. อีกแล้ว

ฉันต้องช้ำ เท่าไหร่ ไม่เห็น จะดี ขึ้นเลย
ทั้งที่ ไม่อยากเอ่ย แต่ใคร มันจะ ทนไหว...
ha...

ไม่เหลือ ซักเหตุผล ที่ฉัน จะรัก เธอต่อไป
ใจมี แค่นี้.. ให้เจ็บ แค่ไหน.. พอเถอะ พอที
ทุกเสียง ในใจฉัน บอกให้ เราเลิก กันไป เท่านี้...

ผู้หญิง คนเดิม ไม่มี.. อีกแล้ว
รักเพื่อ อะไร.. ไม่รู้.. อีกแล้ว...
ho...