ได้ข่าวร้ายทุกวันนับตั้งแต่รัฐบาลนี้เข้ามา..กลโกงโน่น กินนี่ กู้กันเข้าไป ปลากระป๋องเน่ายังไม่ทันจาง นมไม่มีคุณภาพเอาไปให้เด็กตาดำๆ กินอีก (เจ้าประคุ๊ณ..ขอให้นมนั้นคืนสนองกับลูกหลานเค้าบ้างเหอะนะ จะได้รู้ว่า การกินนมบูด นมขาดคุณภาพลูกหลานเค้าจะฝ่อพิการยังไง) ตอนนี้ถึงคิว กบข. หรือเงินกองทุนบำเหน็จบำนาญเพื่อข้าราชการ ก็กำลังกลายเป็นเงินกองทุนเพื่อเข้าท้องที่อ้วนพลีสำหรับใครบางคนแล้วทำให้ข้าราชการทั่วประเทศต้องขาดทุน ที่เค้าบอกว่าขาดทุนแค่กำไร แค่คนละสี่หมื่นบาทเอ๊งงงง...ฮ่วย..ห่วยแตก..เคยคิดแล้วว่าต้องเป็นแบบนี้สักวัน...แต่ไม่คิดว่าจะเร็วแบบนี้ เอาเงินข้าราชการไปลงทุนประสาอะไรกันฟระค่ะ..เคยไปประชุมเกี่ยวกับ กบข. ที่ตอนนั้น กบข. ระดมทุนด้วยการโปรโมทให้ข้าราชการที่เกษียณ หรือกำลังจะเกษียณอายุราชการเอาเงินที่ได้มาลงทุนซื้อหุ้นโน่นหุ้นนี่ ก็ไม่รู้ว่าประสบผลสำเร็จหรือไม่ที่ชวนเชื่อ..ไม่ได้ติดตาม...ตอนนั้นเห็นวิธีการแล้วนั่งคิด นั่งมอง การซื้อตึกโน่นตึกนี่ให้เช่าบ้างเป็นที่ทำการบ้าง แต่ละแห่งเจ๋งเป้งมากๆ อยู่ใจกลางชุมชนเป็นตึกระฟ้าหมด ตอนนั้นก็ได้แต่คิดว่า อืมมม..กบข.ช่างรวยซะจริงๆ ถึงตอนที่ตรูข้าต้องออกจากระบบราชการ กบข.จะมีปัญญาจ่ายเงินพวกเดี๊ยนคืนป่ะว๊า...ตอนนั้นแค่คิด..และภาวนาว่าอย่าให้เกิดเลยน๊อ...มาวันนี้มีกระแสข่าวล่องลอยมาคนโน้นพูดที คนนี้พูดทีไม่รู้ว่าอันไหนจริงหรือเท็จ ได้แต่เสพข่าวไป และนั่งดูอย่างอกสั่นขวัญแขวนไปวันๆ ว่าเงินจะเหลือถึงไหมนะๆ...หรือว่าต้องพลอยแบกรับหนี้ที่ผุ้บริหารเงิน กบข. เอาไปลงทุนผิดพลาด...เฮ้อ...กรรมของข้าราชการ...ที่เลือกเข้า กบข. อ่อ..ไม่ได้เลือกสิเค้ามัดมือชกให้เข้าเลยล่ะสำหรับข้าราชการตอนนี้ ...ฝันๆๆ ไว้ว่าเมื่อออกจากระบบจะมีเงินเก็บสักล้านสองล้าน เอาไปลงทุนทำมาหากินตอนแก่มากๆ ตอนนี้ความฝัน คือ ความฝันที่อาจไม่เป็นจริงก็ได้...ขอบ่นสักนิดเหอะนะ...
อยากให้คนไทยทุกคน..อย่านิ่งนอนใจ...ช่วยเป็นหูเป็นตาดูการบริหารบ้านเมืองของรัฐบาลชุดนี้ให้ดี ก่อนที่ทุกอย่างจะสายไป กว่าจะรู้ตัวพวกเราต้องแบกรับภาระหนี้สินมากมาย อย่าปล่อยให้คนเลวเข้ามาโกงกิน บนความยากลำบากของพวกเรา ถ้าเค้าไม่ทำก็ดีไป แล้วถ้าเค้าทำแล้วเราไม่สนใจมองล่ะ..อะไรจะเกิดขึ้น...ติดตามความเคลื่อนไหว ข่าวสารจากสื่อต่างๆ ที่เป็นกลางและแสดงความเป็นกลาง อย่าให้ใครมาทำเหมือนเราเป็นคนโง่ที่จะหลอกต้มยำทำแกงยังไงก็ได้ ภาวะบ้านเมืองตอนนี้ดูน่ากลัวยังไงชอบกล...ดูแย่ๆ ยิ่งกว่าผู้บริหารที่คนไม่ดีบางพวกประนามว่าเค้าโกงกิน ทำประเทศชาติล่มจม ทั้งที่ความเป็นจริง เห็นๆ กันอยู่ว่าผุ้บริหารชุดนั้นทำให้ประเทศเราพัฒนาก้าวไกลแค่ไหน...อย่าให้ใครว่าเราได้ว่า พวกเราเป็นพวกกบเลือกนายแท้ๆ เลือกจนได้ดี...

ไม่เอาล่ะหาเรื่องที่ไม่เครียดๆ ดีกว่า เผอิญ (อีกแล้ว) เจอภาพลายน้ำไหลสวยดี เขียนเรื่องความรักดูบางเบาดี..มีใครหลายคนบอกว่า "พื้นฐานของความรักก็คือ ความเข้าใจ" ก็จริงอยู่นะ แต่ต้องเป็นความเข้าใจทั้งสองฝ่าย คนย่อมแตกต่างกัน นั่นเพราะคนเราทุกคนได้ถูกเลี้ยงดูอบรมมาแตกต่างกัน จึงทำให้คนเรามีนิสัยที่แตกต่างกันไป ความพอใจในสิ่งต่างๆ ทุกเรื่องราวย่อมแตกต่างกัน คนบางคนเอาแต่ใจตัวเอง ในขณะที่อีกคนชอบตามใจคนอื่นและเข้าใจคนอื่นดีพอ คนบางคนชอบตั้งความหวังและคาดหวังให้คนอื่นทำอย่างที่ตัวเองต้องการ โดยลืมความจริงไปว่าไม่มีใครรู้ใจใครนอกจากใครจะรู้ใจตัวเองดี บางทีอาจไม่รู้ใจแม้เรื่องของตัวเองก็มีเหมือนกัน
การกระทำ
ความรู้สึก
3 อย่างนี้จะช่วยแก้ไขให้คนที่ไม่เข้าใจคนอืน และไม่คิดจะเข้าใจ ให้เข้าใจผุ้อื่นและโลกได้ดี ทำให้เกิดความรู้สึกว่าคนเราไม่เหมือนกัน ย่อมแตกต่างกันตามสภาวะแวดล้อม เชื้อชาติ ศาสนา แต่ถ้าจิตใจได้ขัดเกลาโดยอาศัยเวลาเป็นตัวปรับ และด้วยความสามารถที่เต็มใจและต้องการจะทำ ด้วยความรู้สึกที่จริง ก็จะสามารถช่วยให้คนๆ นั้นละ ลด เลิก ได้ถึงไม่หมดก็ตาม จริงป่ะคะ...

ใครหลายคนชอบคิดไปไกลในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง...
สิ่งที่ยังไม่เกิด ความคิดนี่แหละ ที่บั่นทอนพละกำลังส่วนหนึ่งของความสุข
ที่ควรจะเกิด ควรจะมี ให้ลดน้อยลงไป
บางขณะ เราน่าจะทำชีวิตให้ดีกว่านั้นได้ง่ายๆ

แต่เพราะความคิด ความกังวล ทำให้สิ่งที่น่าจะง่าย กลับกลายเป็นสิ่งยุ่งยาก
ถ้าความคิดที่คิด ยิ่งคิด ยิ่งเศร้า ยิ่งทำให้กังวล ยิ่งไม่มีความสุข
ยิ่งหวาดกลัววันข้างหน้า ก็อย่าไปคิดถึงเลย

แค่ทำวันนี้ให้มีความสุข ทำให้ดีที่สุดกับเวลานี้ที่มีโอกาสนี้...
บางที ใครจะรู้ว่า อะไรๆที่ไปกังวลนั้น อาจจะมาไม่ถึงก็ได้..
และอีกอย่างหนึ่งก็คือ ชีวิตอาจไม่ยาวนานถึงขนาดนั้น

ไม่มีใครรู้ว่าพรุ่งนี้ จะตื่นขึ้นอีกหรือเปล่า
ดังนั้น อย่ากังวลกับสิ่งที่ยังมาไม่ถึง...
มองวันนี้ แล้วทำวันนี้ ให้ดีที่สุด
มีความสุขกับทุกวินาทีนี้ที่ยังหายใจอยู่ดีกว่า
เวลามีพอเสมอสำหรับความสุข .

ความทุกข์สร้างสิ่งมหัศจรรย์ของคนเราให้เกิดขึ้น
ชีวิตที่พบความทุกข์ เป็นชีวิตที่แท้จริง
ไม่มีความทุกข์ ก็ไม่มีการเติบโตและเปลี่ยนแปลง
ความทุกข์เป็นพลังขับเคลื่อนให้ทุกสิ่งทุกอย่างเกิด
ไม่มีใคร ไม่มีความทุกข์ เพราะนี่คือ ชีวิต
ความทุกข์สอนให้แต่ละคนเข้มแข็งในแง่มุมต่างๆ

ถ้าความทุกข์ไม่เข้ามาหา ก็จะไม่รู้ว่า ความสุขที่แท้เป็นอย่างไร
ไม่มีความทุกข์ ก็ไม่รู้จักความสุข
เพราะความทุกข์พิสูจน์ความเป็นคน อ่อนแอ หรือเข้มแข็ง
ความทุกข์เป็นสิ่งท้าทายความสามารถ
ต่างจากความสุข ที่ทำให้อ่อนแอ มองโลกง่ายๆ แคบๆ

ความสุขเหมือนฝนพรำสาย อ่อนโยน งดงาม บางเบา แต่ว่างเปล่า
ไม่มีการเรียนรู้ใดในความสุข
เมื่อใดที่มีความทุกข์ ควรยิ้มรับและคิดว่าโชคดีที่ได้เจอความทุกข์
ได้เรียนรู้การแก้ปัญหา ได้สงบ ได้สติ ได้ความนิ่ง ได้รู้จักโลกมากขึ้น

รู้จักตัวเอง รู้จักการเติบโตทุกๆก้าว ให้กำลังใจตัวเองมากๆ
บอกตัวเองว่า โชคดีที่วันนี้มีความทุกข์
เพราะเมื่อผ่านความทุกข์ ความสุขก็จะรออยู่เบื้องหน้า...
จงใช้ความทุกข์สร้างสิ่งมหัศจรรย์ให้กับชีวิต

ขอให้ทุกคนมีความสุข...กับสถานะการณ์บ้านเมืองของเราและของโลกในปัจจุบันนี้นะคะ...อดทนให้ถึงที่สุด...และอย่านิ่งดูดาย ต้องดูแลบ้านเมืองเราให้ดีอย่าให้พวกอันธพาลครองเมืองได้นาน หรือพวกกะเลวกะราดพวกนี้มาทำร้ายบ้านเมืองเรา จนเสื่อมเสียไปมากกว่านี้..รักและปรองดองกันไว้...ท่องไว้ค่ะว่า "อดทน"
ส่วนเจ้าของบล๊อกง่วงไปนอนแล้วล่ะค่ะ ขอให้หลับฝันดีกันทุกคนค่ะ
กี้ว่า....ความเข้าใจ เป็นพื้นฐานของการอยู่ร่วมกันในสังคมเลยค่ะ เพราะถ้าเข้าใจและพยายามจะเข้าใจว่าคนอื่นๆ เป็นยังไง คิดอะไร ต้องการอะไร และทำไมต้องกระทำแบบนั้น มันทำให้เราคิดได้ และไม่ไปมีอารมณ์กับการกระทำของคนอืนๆ ได้ง่ายขึ้น การทะเลาะเบาะแว้งก็น่าจะน้อยลงด้วยนะคะ
ตอบลบเอ๊ะ....หรือหวังมากไป ก็ไม่รู้ค่ะ แหะ แหะ ^^"
น้องแมวน่ารักมั่กๆ เจ้าของบลอคจาไปนอนแล้ว แล้วขอผมไปนอนข้างๆเจ้าของบลอคด้วยได้มั้ยค้าบ *3*
ตอบลบผมเองก็โดนมัดมือชกกับกบข.ไปเรียบร้อยตั้งแต่แรกเข้าทำงานละคับ ไม่มีถาม ไม่มีอธิบาย แต่เงินเดือนออก พี่แกหักเข้ากบข.ก่อนเลย แน่จริงๆ - -"
ตอนนี้ก็คงได้แต่นั่งลุ้นห่างๆ อย่างห่วงๆแหละคับเหอๆๆ
รักนะคับ จุ๊บๆๆ ^^